بررسی پیش بینی صمیمیت زناشویی بر اساس رضایت زناشویی در افراد متأهل
آرشیو
چکیده
مقدمه و هدف: زندگی زناشویی یکی از مهم ترین و پیچیده ترین عرصه های روابط انسانی است که کیفیت آن تأثیر مستقیم بر سلامت روان، رضایت فردی، رفاه اجتماعی و حتی سلامت جسمانی زوجین دارد. به همین منظور پژوهش حاضر به بررسی پیش بینی صمیمیت زناشویی بر اساس رضایت زناشویی در افراد متأهل پرداخت.روش کار: طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه ی آماری در این پژوهش شامل تمامی زوجین دانشگاه های آزاد اسلامی استان مازندران بود که در سال تحصیلی 1401-1400 مشغول به تحصیل بودند که بنا بر استعلام تعداد 450 زوج شناسایی شد. نمونه ی مورد مطالعه با توجه به پژوهش های پیشین شامل 45 زوج از اعضای جامعه آماری بود. روش نمونه-گیری در این پژوهش، نمونه گیری در دسترس بود. پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (1989) و صمیمیت زناشویی ویرینگ (1983) برای گردآوری داده ها استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان می دهد که رضایت زناشویی به طور معناداری پیش بینی کننده ی صمیمیت زناشویی می باشد (001/0 P< و 31/0- =B). همچنین این نتایج نشان می دهد که حدود 9 درصد از واریانس صمیمیت زناشویی توسط رضایت زناشویی تبیین می شود. نتیجه گیری: به طور کلی، یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که رضایت زناشویی نقش مؤثری در پیش بینی صمیمیت زناشویی دارد و افزایش رضایت زوجین می تواند به شکل گیری روابط عاطفی نزدیک تر و تعمیق احساس نزدیکی و اعتماد متقابل منجر شود. هرچند رضایت زناشویی تنها بخشی از واریانس صمیمیت را توضیح می دهد، اما تأثیر قابل توجهی بر کیفیت تعاملات، مهارت های ارتباطی و پایداری رابطه دارد. این نتایج اهمیت توجه به ارتقای رضایت در برنامه های مشاوره ای و آموزشی زوجین را نشان می دهد و بیانگر این است که بهبود رضایت زناشویی نه تنها سلامت روانی و عاطفی زوجین را ارتقا می دهد، بلکه زمینه ساز صمیمیت پایدار و رضایت بلندمدت در زندگی مشترک خواهد بود.Predicting Marital Intimacy Based on Marital Satisfaction in Married Individuals
Introduction and Objective: Marital life is one of the most important and complex areas of human relationships, with its quality having a direct impact on mental health, individual satisfaction, social well-being, and even the physical health of spouses. Therefore, the present study aimed to examine the prediction of marital intimacy based on marital satisfaction in married individuals.Method: The present study employed a correlational design. The statistical population included all married couples affiliated with the Islamic Azad University of Mazandaran Province who were enrolled in the 1400-1401 academic year. Based on university records, 450 couples were identified. According to prior research, a sample of 45 couples from the population was selected using convenience sampling. Data were collected using the Enrich Marital Satisfaction Questionnaire (1989) and the Waring Marital Intimacy Questionnaire (1983).Results: The results indicated that marital satisfaction significantly predicts marital intimacy (P < 0.001, B = -0.31). Furthermore, the findings showed that approximately 9% of the variance in marital intimacy is explained by marital satisfaction.Conclusion: Overall, the findings of the present study indicate that marital satisfaction plays an important role in predicting marital intimacy, and enhancing spouses’ satisfaction can lead to closer emotional bonds and a deeper sense of mutual trust and closeness. Although marital satisfaction explains only a portion of the variance in intimacy, it has a substantial impact on the quality of interactions, communication skills, and the stability of the relationship. These results highlight the importance of focusing on improving marital satisfaction in counseling and educational programs for couples. Improving marital satisfaction not only enhances the psychological and emotional well-being of spouses but also lays the foundation for enduring intimacy and long-term satisfaction in married life.
تبلیغات
