آسیب شناسی مدل فعالیتهای جهادی در ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
محرومیت مهم ترین عامل نابودکننده سرمایه انسانی جوامع است. لذا، کشورهای مختلف جهان طرح ها و برنامه های گوناگونی را در راستای مقابله با آن ترتیب داده اند. اولین گام برای مقابله با محرومیت بعد از انقلاب اسلامی در ایران، تأسیس جهاد سازندگی بود. این نهاد بعد از دو دهه فعالیت منحل و البته تبدیل به منبع الهامی برای شکل گیری گروه های جهادی در ایران شد. امروزه حرکت های جهادی با تجربه بیش از دو دهه حضور و فعالیت در حوزه محرومیت زدایی، تبدیل به یک ظرفیت ارزشمند در ایران شده است. اگرچه پژوهش های انجام شده توانسته اند نتایج مثبت فعالیت های جهادی را نشان دهند، اما رصد مشکلات و ارایه راهکارهای اصلاحی برای بهینه سازی این مدل موثر از جمله اقدامتی است که به درستی مورد توجه قرار نگرفته است. این پژوهش کاربردی با استفاده از روش توصیفی تحلیلی به بررسی راهکارهای بهبود اثربخشی مدل فعالیتهای جهادی در ایران می پردازد. روش تحقیق به صورت آمیخته کیفی کمی است. در بخش کیفی، از طریق مصاحبه با خبرگان این حوزه به شناسایی الگوی غالب در فعالیت گروه های جهادی و آسیب های موجود در هر مرحله از آن پرداخته شده است. در بخش کمی، نتایج بخش کیفی با استفاده از یک نمونه آماری 100 نفری از روستاییان شهرستان قلعه گنج استان کرمان، تطبیق سنجی شده اند. نتایج تحقیق نشان داد که 5 عامل «خلأ دانش شناسایی و تحلیل»، «خطا در رویکردها»، «نقص در ابزارها»، «انگیزش و الگوسازی نادرست» و «ساختار ناکارآمد» می توانند 63 درصد واریانس متغیر وابسته آسیب های الگوی فعالیت جهادی را تبیین نمایند.Strategies to improve the effectiveness of jihadi activities in Iran
Deprivation is the most important factor that destroys the human capital of societies. Therefore, different countries of the world have organized various plans and programs in order to deal with it. The first step to deal with deprivation after the Islamic revolution in Iran was the establishment of construction jihad. This institution was dissolved after two decades of activity and of course became a source of inspiration for the formation of jihadist groups in Iran. Today, Jihadi movements have become a valuable capacity in Iran with more than two decades of presence and activity in the field of disenfranchisement. Although the conducted studies have been able to show the positive results of jihadi activities, monitoring the problems and providing corrective solutions to optimize this effective model is one of the measures that has not been properly considered. This applied research examines ways to improve the effectiveness of the model of jihadi activities in Iran by using the analytical descriptive method. The research method is mixed qualitative and quantitative. In the qualitative part, through interviews with experts in this field, the dominant pattern in the activities of jihadist groups and the damages in each stage of it have been identified. In the quantitative part, the results of the qualitative part have been compared using a statistical sample of 100 people from the villagers of Qalaganj township, Kerman province. The results of the research showed that 5 factors: "identification and analysis knowledge gap", "error in approaches", "flaws in tools", "incorrect motivation and modeling" and "inefficient structure" were the most problems of jihadist activity pattern in Iran .
تبلیغات
