تدوین مدل پرسه زنی اینترنتی بر اساس مهارت مدیریت زمان و فرسودگی تحصیلی با نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه مهارت مدیریت زمان و فرسودگی تحصیلی با پرسه زنی اینترنتی، نقش میانجی توانایی خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان دوره متوسطه دوم بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی و از لحاظ روش از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه پژوهش را کلیه دانش آموزان متوسطه شهر خرم آباد در سال 1402 تشکیل دادند. از بین آن ها به صورت نمونه گیری خوشه ای تصادفی 300 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسش نامه پرسه زنی اینترنتی استودارت (2016)، پرسش نامه مهارت مدیریت زمان ترومن و هارتلی (1996)، پرسش نامه فرسودگی تحصیلی سالماآرو و ناآتانن و پرسش نامه خودکارآمدی تحصیلی جینگز و مورگان (1999) بود. روش تحلیل این پژوهش، استفاده از شاخص های آمار توصیفی و بهره گیری از تحلیل معادلات ساختاری به منظور برازش مدل بود. یافته ها نشان داد که رابطه فرسودگی تحصیلی با پرسه زنی اینترنتی هم به صورت مستقیم و هم غیرمستقیم معنادار است و خودکارآمدی تحصیلی واسطه این رابطه است. اما رابطه مهارت مدیریت زمان و پرسه زنی اینترنتی معنادار نبود. پس می توان از طریق ارائه برنامه های آموزشی باتوجه به قدرت اثرگذاری خودکارآمدی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی بر بروز پرسه زنی اینترنتی، این رفتار اجتنابی را کاهش داد.Management Skills and Academic Burnout with the Mediating Role of Academic Self-Efficacy
The aim of this study was to examine the relationship between time management skills and academic burnout with cyberloafing, and the mediating role of academic self-efficacy among secondary school students. The present study was part of applied research in terms of purpose and in terms of method, of correlation studies. The research population consisted of all secondary school students in Khorramabad in the year 1402. Of them, 300 randomly selected as random cluster samples. The research tools included the Stoddart Internet Questionnaire (2016), The Truman and Hartley Time Management Skills Questionnaire (1996), the Salmaro and Natanen Academic Burnout Questionnaire, and the Jennings and Morgan Academic Self-Efficacy Questionnaire (1999). The method of analysis of this study was descriptive statistical indicators and structural equation analysis to model. The findings showed that the relationship between academic burnout and cyberloafing is significant both directly and indirectly, and academic self-efficacy is the mediator of this relationship. But, the relationship between time management skills and cyberloafing was not meaningful. Therefore, this avoidance behavior could be reduced by providing educational programs based on the power of the impact of academic self-efficacy and academic burnout on the occurrence of cyberloafing.
تبلیغات
