واکاوی انگاره حدیث های خیالی در مجمع البیان؛ داوری بر نقض و ابرام ها (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
حدیث به معنای حکایتگر سنت، مانند هر خبر و حکایت دیگری، قابلیت صدق و کذب داشته و نیازمند اعتباریابی است. تلاش های مختلفی در زمینه اعتبارسنجی حدیث در قرون مختلف صورت گرفته که برخی موفق و برخی با نقص ها و نقض هایی مواجه شده اند. یکی از آثار ناظر بر اعتباریابی حدیث، اثر «حدیث های خیالی در مجمع البیان» است که مولف آن مدعی است مراد از ابوجعفرهای تبیان طبری بوده و طبرسی در بهره از این کتاب در تشخیص مصداق اشتباه کرده و این موارد را به امام باقر(ع) منتسب کرده است. این اشتباه موجب تولید احادیث خیالی منسوب به امام باقر(ع) در این کتاب شده است. این مقاله با انتقاداتی همراه بوده و آثاری ناظر به نقد آن به صورت پراکنده نگاشته شده است. نوشتار حاضر به منظور ارائه منسجم نقض و ابرام های صورت گرفته در قالب یک نوشتار، و نیز تحلیل و نقد ادله ارائه شده توسط طرفین و میزان واقع نمایی آنها، سامان یافته است. همچنین به برخی از ادعاهایی که کمتر به آنها توجه شده - مانند عدم دسترسی طبرسی به تفسیر طبری و دس نسخه های خطی تبیان توسط ناسخان-، و نیز ارائه آمارهای کمی در این زمینه، در این نوشتار توجه داده شده است.Analyzing the concept of imaginary hadiths in Majmaal Bayan; Arbitration on violations and claims
Hadith means narrator of tradition, like any other news and story, has the ability to be true or false and needs validation. Various efforts have been made in the field of hadith validation in different centuries, some of which have been successful and some have faced defects and violations. One of the works on the validation of hadith is the work "Imaginary Hadiths in Majmaal Bayan" whose author claims that he is referring to Tabari's Abu Ja'far, and Tabarsi made a mistake in identifying the examples while using this book and attributed these cases to Imam Baqir (a.s.) has done. This mistake has caused the production of imaginary hadiths attributed to Imam Baqir (a.s.) in this book. This article has been accompanied by criticisms and some works have been written to criticize it. This article has been organized in order to present all the topics in one article, as well as to analyze and criticize the evidence presented by the parties and their realism. Some claims, such as Tabarsi's lack of access to Tabari's commentary and to Naskhan's manuscripts of Tabiyan, as well as the presentation of quantitative statistics in this field, have been given attention in this article.
تبلیغات
