بررسی انتقادی دیدگاه مینورسکی درباره اهل حق وسیر اعتقادی آن در دائره المعارف اسلام (EI2)
آرشیو
چکیده
اهل حق یک مذهب باطنى شناخته می شود که معتقدان آن بیشتر در غرب ایران زندگى مى کنند. عقایدشان آمیخته اى از اعتقادات «مانوى»، ادیان کهن «ایرانى»، مذهب «اسماعیلى»، «تناسخ هندى» و دیگر ادیان سرّى است. باوجود جایگاه خاص خاورشناسان در مراکز علمی وتوجه آنها به این فرقه، این پژوهش درصدد پاسخ به این سوال است که چه نقدهای بر دیدگاه و روش پژوهشی ولادیمیر مینورسکی در معرفی فرقه اهل حق در دائره المعارف اسلام لیدن(EI2) وارد است؟ این نوشتار با بهره گیری از شیوه توصیفی تحلیلی، به بررسی انتقادی مقاله اهل حق در تبیین تاریخی فرقه، سیر تحولات اعتقادی آن و روش پژوهشی مؤلف پرداخته است.یافته های پژوهش نشان می دهد نویسنده در بررسی این فرقه از شیوه «پدیدارشناسی» بهره برده و با رویکرد هم گرایانه به جای رویکرد انتقادی تاریخی، دگرگونی اعتقادی این فرقه و کارکرد آموزه های دینی آن را مورد بررسی قرار داده اگرچه در مواردی مانندگونه های اهل حق و برخی معتقدات آنها کامل نبوده اما توانسته تصویری مطابق با گزاره های منابع از این فرقه ارائه نماید.A Critical Review of Minorsky's Perspective on the Ahl-e Haqq and Its Doctrinal Evolution in the Encyclopaedia of Islam (EI2)
The Ahl-e Haqq is recognized as an esoteric sect whose adherents primarily reside in western Iran. Their beliefs are a blend of Manichaean doctrines, ancient Iranian religions, Ismaili teachings, Indian reincarnation, and other secretive religious traditions. Despite the prominent position of Orientalists in academic circles and their attention to this sect, this study seeks to answer the question: What critiques can be made regarding Vladimir Minorsky's perspective and research methodology in introducing the Ahl-e Haqq sect in the Encyclopedia of Islam (Leiden, EI2)? This paper employs a descriptive-analytical approach to critically examine the article on the Ahl-e Haqq, focusing on the historical explanation of the sect, the evolution of its doctrines, and the author's research methodology. The findings indicate that the author has utilized a phenomenological approach, adopting a convergent rather than a critical-historical perspective to analyze the sect's doctrinal transformations and the function of its religious teachings. Although certain aspects, such as the varieties of Ahl-e Haqq and some of their beliefs, remain incomplete, the author has managed to present an image of the sect that aligns
تبلیغات
