کهن ترین ترجمه فارسی انجیل
آرشیو
چکیده
دستنویس فارسی انجیل متی با شناسه Vat. Pers. 4 در کتابخانه واتیکان، کهن ترین ترجمه شناخته شده از انجیل به خط و زبان فارسی است و تاریخ کتابت آن به سال ۷۱۲ هجری قمری (۱۳۱۲ میلادی) بازمی گردد. این نسخه، در دوره ایلخانان مغول و در شرایط تبادل فرهنگی و مذهبی ایران، به دست مسعود بن ابراهیم کتابت شده و ترجمه ای از نسخه سریانی کتاب مقدس است. متن شامل ۸۱ برگ با خط نسخ واضح، فاقد تزیینات و با ویژگی های زبانی و املایی کهن است که نشان دهنده نیاز مسیحیان سریانی زبان به متون فارسی برای حفظ هویت دینی خود است. این دست نوشته با استفاده از اصطلاحات اسلامی و سبک نگارش خاص، از اسناد مهم برای مطالعه تاریخ ترجمه های دینی، رسم الخط و فرهنگ دوران مغول در ایران محسوب می شود.The Oldest Known Persian Translation of the Gospels
The Persian manuscript of the Gospel of Matthew , catalogued as Vat. Pers. 4 at the Vatican Library, is the oldest known translation of the Gospels into Persian language and script. It was transcribed in 712 AH/1312 CE by Mas‛ūd b. Ibrāhīm during the Ilkhanid period, amid the cultural and religious exchanges occurring in Iran. The translation is based on a Syriac version of the Holy Scriptures. The manuscript comprises 81 folios, written in a clear naskh script, without decoration, and displays archaic linguistic and orthographic features. These characteristics reflect the need of Syriac-speaking Christians to access religious texts in Persian for the preservation of their religious identity. The use of Islamic terminology and its unique literary style make this manuscript a significant source for studying the history of religious translation, orthography, and the cultural context of the Mongol era in Iran.
تبلیغات
