گزارش یک زندگی بر اساس دیوان میرزا هدایت الله فراهانی (سروده شده در سال 1301 ق / 1884 م)
آرشیو
چکیده
میرزا هدایت الله، شاعر زاهد پیشه فراهانی است که حوالی سال 1301 قمری در حدود چهل سالگی سروده های خود را در قالب یک دفتر تدوین کرده است. او شرحی از زندگی نسبتاً پرماجرای خود بیان می کند و در این اشعار نشان می دهد که در یک خانواده ایرانی با تمایلات فرهنگی مذهبی مختلف چه اختلاف نظرهایی وجود داشته است و پدر و پسر چگونه به جدال با یکدیگر نه فقط در بیداری که در خواب هم برخاسته اند. در وسط این اختلاف نظرها، نیم نگاهی به اختلاف های خانوادگی و نقش زن پدر در ایجاد اختلاف میان فرزندان هم دارد. شاعر ما علایق صوفیانه دارد، با تجربه هایی از شاگردی میرزای شیرازی، دلدادگی به برخی از مشایخ ذهبیه و همراهی با شیخ الرئیس قاجار در مشهد. پشیمانی دهه پنجم زندگانی او این است که چرا از اول یک شغل به درد بخور انتخاب نکرده و این طور عمر را سپری کرده است. ما با یک گزارش زندگی واقعی روبرو هستیم که به زبان شعر آن هم از نوع متوسط آن بیان شده است.A Life in Verse: Based on the Dīvān of Mīrzā Hidāyatullāh Farāhānī (Composed in 1301 AH / 1884 CE)
Mīrzā Hidāyatullāh was a poet of ascetic disposition from Farāhān, who compiled his poems around the year 1301 AH (1884 CE), at approximately the age of forty. In his dīvān , he offers a poetic narrative of his rather eventful life, revealing the intellectual and religious tensions within an Iranian family of diverse cultural-religious inclinations. He depicts not only debates with his father while awake, but also confrontations in dreams. Amid these conflicts, he alludes to familial tensions and the role of a stepmother in sowing discord among the children. The poet expresses Ṣūfī inclinations, with references to his time as a pupil of Mīrzā-ye Shīrāzī, his spiritual attachment to certain shaykhs of the Dhahabīyya order, and companionship with the Qajar-era Shaykh al-Raʾīs in Mashhad. In the fifth decade of his life, he laments not having chosen a practical profession earlier. What we encounter is a poetic autobiography—though modest in literary merit—offering an authentic report of a life lived.
تبلیغات
