واکاوی فقهی حکم زنا با محارم (نقدی بر بند الفِ ماده 224 و ماده 228 قانون مجازات اسلامی) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
درباره چگونگی مجازات مرتکب زنا با محارم نَسَبی، نگرش فقهی یکسانی وجود ندارد. ماده 224 قانون مجازات اسلامی به پیروی از مشهور فقیهان امامیه، اعدام را کیفر فرد یادشده می داند. گذشته از اینکه برخی فقیهان نسبت به مشروعیت اعدام در مورد بند (الف) ماده نامبرده تردید جدی دارند، این پرسش وجود دارد که آیا مشمولان بند الف این ماده فقط مستحق اعدام اند و یا اینکه مجازات جلد نیز بخشی از کیفر شرعی آنان محسوب است؟ نیز این پرسش مطرح است که اگر مشمولان بند (الف) این ماده دارای وصف احصان نیز باشند، مجازات آنان فقط اعدام است؟ مسئله سوم، بررسی فقهی الحاق حکم زانیه محصنه به زانیه غیرمحصنه در زنا با محارم در مورد موضوع ماده 228 قانون مجازات اسلامی است. در مورد پرسش نخست، نظر اکثر فقیهان و نیز رویکرد قانونگذار، عدم مشروعیت تغلیظ مجازات است. در دومی نیز رویکرد غالب فقیهان، عدم تغییر حکم در فرض احصان است و قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 نیز دراین باره سکوت نموده و چه بسا اطلاق ماده 224 بر نگرش حداکثریِ فقیهان محمول گردد. دستاورد این جستار که به روش توصیفی تحلیلی و به کارگیریِ ابزار کتابخانه ای انجام گرفته، مشروعیت تغلیظ مجازات، تفاوت مجازات مشمولان بند (الف) ماده 224 در فرض احصان و ناموجه بودن الحاق حکم زانیه محصنه به زانیه غیرمحصنه در زنا با محارم است.A Jurisprudential Analysis of the Ruling on Incestuous Adultery (Zinā): A Critique of Clause (a) of Article 224 and Article 228 of the Islamic Penal Code
There is no unified jurisprudential perspective regarding the manner of punishment for those committing incestuous adultery with blood relatives ( maḥārim-i nasabī). Article 224 of the Islamic Penal Code establishes execution as the punishment for such a person based on the opinion of the majority of Imāmī jurists. Apart from the fact that some jurists have serious doubts about the legitimacy of execution in relation to Clause (a) of the aforementioned Article, the question has been raised whether those falling under Clause (a) are only deserving of execution, or whether flogging ( jald ) is also part of their legal punishment? Moreover, it is questioned whether those falling under Clause (a) are only deserving of execution if they are also characterized by iḥṣān (accessibility to legal sex). The third question is the jurisprudential analysis of the inclusion of the ruling on the muḥṣan (married and with access to legal sex) adulteress, with the ruling of the non muḥṣan (no access to legal sex) adulteress in cases of incestuous sexual intercourse regarding the subject of Article 228 of the Islamic Penal Code. In reference to the first question, the majority of jurists and the legislator hold that it is not legitimate to increase the severity of punishment ( taghlīẓ ). Similarly, the majority of jurists vote against the changing of the ruling in case of iḥṣān. The Islamic Penal Code (established in 1392 A.S./2013 A.D.) remains silent on this issue, and it is likely that the generality ( iṭlāq ) of Article 224 will be interpreted according to the most view of the jurists. The present study employs the descriptive-analytical method and library research. The outcome of this study is the legitimacy of increasing the severity of punishment, the distinction in the punishments of individuals under Clause (a) of Article 224 in cases of iḥṣān and non- iḥṣān , and the lack of justification for equating the m uḥṣan adulteress and the non -muḥṣan adulteress’ punishments in case of incestuous adultery.
تبلیغات
