سنجش شاخص های شهر کم کربن در راستای توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی: شهر زابل) (مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)

چکیده

شهر کم کربن چارچوبی برای پایداری است، گسترش نظری و عملی توسعه پایدار بر اساس تحقق شهر کم کربن امکانپذیر است. هدف مطالعه، سنجش شاخص های شهر کم کربن در راستای توسعه پایدار شهر زابل، روش پژوهش توصیفی تحلیلی و هدف کاربردی می باشد. جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای، میدانی و پرسشنامه و جامعه آماری، شهروندان شهر زابل (165666 نفر) هستند. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران 352 نفر محاسبه شد جهت تکمیل پرسشنامه از روش گیری تصادفی ساده استفاده گردید. روایی پرسشنامه با استفاده از نظرات خبرگان تأیید شد و سنجش میزان پایایی پرسشنامه از آلفای کرونباخ وتحلیل پرسشنامه ازنرم افزار SPSS استفاده شده. نتایج آزمون تی تک نمونه ای نشان داد، شهر زابل در زمینه شهر کم کربن، شاخص دسترسی با میانگین 350/2، شاخص تاسیسات و زیرساختهای شهری با میانگین 317/2، شاخص اجتماع محلی با میانگین 217/2، شاخص اقتصادی با میانگین 187/2 و شاخص مدیریت محلی با میانگین 260/2 و شاخص اجتماعی با میانگین 260/2 در وضعیت نامطلوب قرار دارد. همچنین، بین مناطق شهر زابل به لحاظ شاخص های شهر کم کربن تفاوت معناداری وجود دارد؛ بیشترین اختلاف میانگین بین مناطق شهر به شاخص تاسیسات و زیرساخت های شهری مقدار آزمون F که برابر با (22/167) وجود دارد و کمترین اختلاف میانگین بین مناطق شهر زابل مربوط به شاخص دسترسی مقدار آزمون F که برابر با (13/58) است. نتایج آزمون LSD، تفاوت میانگین در میان مناطق شهر به لحاظ شاخص های شهر کم کربن معنی دار است.