از آنومی تا نظم: کالبدشکافی قانون گریزی در جامعه ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
قانون گریزی به عنوان یکی از مسائل مزمن اجتماعی در ایران، تبعات گسترده ای برای نظم عمومی، مشروعیت سیاسی و توسعه پایدار به همراه دارد. پژوهش حاضر با هدف واکاوی ابعاد گوناگون این پدیده، با بهره گیری از رویکرد فراتحلیل کیفی (فراترکیب) و مرور نظام مند مطالعات، به تحلیل محتوایی ۲5 مقاله علمی-پژوهشی منتشرشده بین سال های 1۳84 تا 14۰۰ پرداخته است. یافته ها نشان می دهند که قانون گریزی در ایران تحت تأثیر مجموعه ای از متغیرهای جمعیتی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، مدیریتی و محیطی قرار دارد. در تحلیل این یافته ها، نظریه های آنومی (دورکیم و مرتن)، کنترل اجتماعی (هیرشی)، سرمایه اجتماعی (پاتنام) و پیوند اجتماعی، چارچوب مفهومی غالب در تبیین علل قانون گریزی به شمار می روند. بر این اساس، مقابله مؤثر با قانون گریزی مستلزم مجموعه ای از اقدامات سیاستی در سطوح مختلف است، ازجمله: تقویت سرمایه اجتماعی از طریق اعتمادسازی و مشارکت پذیری، افزایش عدالت رویه ای و اجرای منصفانه قانون، ارتقای فرهنگ قانون مداری از طریق آموزش عمومی و رسانه ها، بازسازی مشروعیت نهادی، حمایت از اقشار محروم و بازنگری در ساختارهای نظارتی و اجرایی. یافته های این پژوهش می تواند راهگشای برنامه ریزی های پیشگیرانه و تصمیم سازی مبتنی بر شواهد برای کاهش قانون گریزی در ایران باشد.From Anomie to Order: An Autopsy of Law-evasion in Iranian Society
Law evasion is one of the persistent social challenges in Iran, with far-reaching consequences for public order, political legitimacy, and sustainable development. This study aims to examine the multifaceted dimensions of law evasion by conducting a qualitative meta-synthesis (meta-aggregation) based on a systematic review of 25 peer-reviewed Iranian studies published between 2005 and 2021.Findings reveal that law evasion in Iran is influenced by a combination of demographic, social, economic, cultural, political, managerial, and environmental factors. Theoretical frameworks such as Durkheim and Merton's anomie theory, Hirschi’s social control theory, Putnam’s social capital theory, and the theory of social bonds were most frequently applied in explaining this phenomenon.To effectively address law evasion, policy actions are needed at multiple levels: strengthening social capital through trust-building and civic engagement, enhancing procedural justice and fair enforcement of the law, promoting a culture of law-abiding behavior through education and media, restoring institutional legitimacy, supporting vulnerable groups, and reforming supervisory and executive structures. These findings offer valuable insights for evidence-based policymaking and preventive strategies to reduce law evasion in the Iranian context
تبلیغات
