استراتژی های سازمانی در محیط های متلاطم (یک مطالعه فراترکیب) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: تلاطم محیطی، به عنوان ویژگی بارز محیط سازمانی در قرن بیست ویکم، چالش های فراوانی برای سازمان ها در دنیای کنونی ایجاد کرده است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف شناسایی و ارائه مدل استراتژی های سازمانی در محیط های متلاطم انجام گرفته است. روش: این مطالعه با رویکرد کیفی و روش فراترکیب انجام شده است. بدین منظور، از روش هفت مرحله ای سندولوسکی و باروسو (۲۰۰۷) استفاده شده است که شامل گام های طرح سؤال پژوهش، مرور سیستماتیک ادبیات پژوهش، جست وجو و انتخاب اسناد علمی، استخراج اطلاعات مقاله ها، تجزیه وتحلیل و تلفیق یافته های کیفی، کنترل کیفیت و ارائه یافته هاست. براین اساس، کلیه اسناد علمی یافت شده در ۲۰ سال اخیر، به تعداد ۹۳۶ سند علمی که در ۸ پایگاه خارجی و ۲ پایگاه داخلی یافت شدند، جامعه پژوهش حاضر را شکل می دهد. درنهایت، ۲۳ سند علمی، پس از واکاوی عناوین و روش پژوهش و یافته ها، گزینش و تحلیل شد. تحلیل یافته ها با روش تحلیل تم انجام گرفت. به منظور کنترل کیفیت پژوهش، تحلیل و واکاوی اسناد با دقت بالا به همراه مستندسازی مراحل انجام شد. همچنین از بازخوردهای خبرگان در گام های پژوهش بهره برده شد. علاوه براین، از ابزار برنامه مهارت های ارزیابی حیاتی (CASP)، به منظور کنترل کیفیت اسناد علمی برگزیده برای تجزیه وتحلیل و همچنین تأمین کیفیت یافته های مطالعه حاضر استفاده شد. یافته ها: بررسی ادبیات موجود در زمینه استراتژی های سازمانی در محیط های متلاطم، نشان می دهد با اینکه پژوهش هایی در این زمینه صورت پذیرفته است، هر پژوهش با تأکید بر یکی از ابعاد تلاطم محیطی، به ارائه تعدادی از استراتژی ها پرداخته و مدلی جامع از استراتژی های سازمانی در محیط های متلاطم ارائه نشده است. مدل پیشنهادی پژوهش، مشتمل است بر ۹ مؤلفه اصلی و ۶۴ مؤلفه فرعی. براساس یافته ها، استراتژی ریسک پذیری (مدیریت ریسک سازمانی؛ پرورش فرهنگ ریسک پذیری؛ شناسایی، نظارت و استفاده از فرصت ها و ریسک های موجود؛ ترغیب آزمایش وخطا؛ پیش بینی عدم اطمینان؛ توجه به خطرهای ژئوپلیتیکی و پویایی تجارت، شناخت و ارزیابی تغییرات (شدت و دامهه تأثیر) )، استراتژی مدیریت دانش و یادگیری سازمانی (به روزسازی، عینی سازی و به اشتراک گذاری دانش؛ پیمایش مستمر محیط متلاطم؛ یادگیری از تجارب؛ بهره مندی از خرد جمعی؛ خلق فرصت رشد دانش؛ خلق شبکه های اشتراک تجارب با رقبا؛ مستندسازی دانش؛ بهبود یادگیری سازمانی؛ پرورش فرهنگ خلق و اشتراک ایده ها؛ پرورش فرهنگ یادگیری؛ توسعه شبکه های دسترسی به اطلاعات)، استراتژی آینده نگری (تعیین چشم انداز؛ سناریوسازی؛ برنامه ریزی؛ تصمیم گیری استراتژیک؛ پیش بینی و آینده نگری؛ تأمین، ادغام و پیکربندی مجدد منابع/ شایستگی های داخلی و خارجی)، استراتژی ارتباطی و شبکه سازی (تیم سازی؛ همکاری استراتژیک؛ ارتباطات باز و پیوسته؛ پرورش فرهنگ مشارکت و تعامل؛ پرورش فرهنگ گشودگی و اعتماد)، استراتژی توانمندسازی سرمایه انسانی (سرمایه گذاری در توسعه و بهبود افراد؛ ایجاد جوّ صداقت و احترام؛ راه اندازی برنامه خودتوسعه ای؛ الهام بخشی و ترغیب؛ همگراسازی افراد در راستای گرایش های استراتژیک جدید؛ پرورش فرهنگ تعهد به بهبود مستمر؛ افزایش استقلال عمل کارکنان)، استراتژی اخلاقی (ارتقای مسئولیت اجتماعی؛ مشتری مداری؛ تصمیم گیری اخلاقی؛ پرورش فرهنگ پاسخ گویی و تعهد؛ پرورش تفکر جهانی و کل نگر)، استراتژی تحولی (آمادگی و ظرفیت تغییر؛ پرورش فرهنگ تغییرپذیری؛ تغییر پارادایم؛ خلق قابلیت های پویا؛ رهبری تحول آفرین؛ مدل های کسب وکار؛ شکل دهی محیط بیرونی؛ پویایی ساختاری؛ پرورش خلاقیت و نوآوری؛ ایجاد مراکز تحقیق و توسعه)، استراتژی تاب آوری و چابکی (انعطاف پذیری؛ سازگاری؛ پرورش فرهنگ چابکی؛ تصمیم گیری و عمل سریع؛ تاب آوری و پایداری سازمانی؛ ایجاد ساختار مسطح سازمانی؛ تمرکززدایی؛ ساختارزدایی، تجدید ساختار و شکل دهی به ساختارهای نوین) و همچنین استراتژی فناورانه (استفاده از تکنولوژی برای افزایش چابکی و پاسخ گویی سازمان؛ استفاده از تکنولوژی برای تسهیل ارتباطات و همکاری؛ استفاده از تکنولوژی برای جمع آوری و تحلیل داده ها؛ استفاده از تکنولوژی برای تصمیم گیری آگاهانه سریع؛ تجدید و انطباق فناوری ها) به عنوان استراتژی های سازمانی در محیط های متلاطم معرفی شده اند. نتیجه گیری: با شناسایی استراتژی های سازمانی در محیط های متلاطم و ارائه مدلی یکپارچه، سازمان ها قادر خواهند بود به عملکردی پایدار و اثربخش در محیط های متلاطم دست یابند؛ همچنین می توانند زمینه را برای توسعه این استراتژی ها فراهم کنند.Organizational Strategies in Turbulent Environments: A Meta-Synthesis Study
Objective Environmental turbulence is now a defining characteristic of the organizational landscape in the twenty-first century, presenting numerous challenges for modern organizations. This research aims to identify and develop a comprehensive model of organizational strategies tailored to navigating turbulent environments. Methodology This study employs a qualitative approach using meta-synthesis. Specifically, it follows Sandelowski and Barroso’s (2007) seven-step method, which includes identifying the research question, conducting a systematic literature review, searching and selecting scientific documents, extracting relevant information, analyzing and synthesizing qualitative findings, ensuring quality control, and presenting the findings. The body of research consists of all scientific documents published over the past 20 years—936 in total—sourced from eight international and two domestic databases. After screening titles, research methodologies, and findings, 23 documents were selected for analysis. Thematic analysis was used to evaluate the findings, with rigorous quality control measures in place. To enhance reliability, the research process was thoroughly documented, expert feedback was incorporated, and the Critical Appraisal Skills Programme (CASP) tool was employed to assess the validity of the selected studies. Findings An analysis of the literature on organizational strategies in turbulent environments reveals that, despite extensive research, most studies have focused on specific aspects of environmental turbulence. Each presents a set of strategies but falls short of offering a comprehensive model of organizational strategies for navigating such conditions. The proposed research model consists of nine main components and 64 sub-components. According to the findings, the key strategic approaches include: 1) Risk-taking strategies, Organizational risk management; fostering a culture of risk-taking; identifying, monitoring, and leveraging opportunities and risks; encouraging trial and error; predicting uncertainty; addressing geopolitical risks and trade dynamics; understanding and assessing changes in intensity and scope. 2)Knowledge management and organizational learning strategies Updating, codifying, and sharing knowledge; continuously scanning turbulent environments; learning from experience; leveraging collective wisdom; creating opportunities for knowledge growth; developing networks for sharing insights with competitors; documenting knowledge; enhancing organizational learning; fostering a culture of idea generation and exchange; promoting a culture of learning; expanding networks for information access. 3) Foresight strategy: Visioning; scenario planning; strategic decision-making; forecasting and anticipation; procurement, integration, and restructuring of internal and external resources and capabilities. 4) Communication and networking strategy: Team building; strategic collaborations; open and continuous communication; fostering a culture of participation and interaction; encouraging openness and trust. 5)Human capital empowerment strategy: Investing in individual development and improvement; cultivating an environment of honesty and respect; implementing self-development programs; inspiring and motivating employees; aligning individuals with new strategic orientations; instilling a commitment to continuous improvement; increasing autonomy. 6) Ethical strategy: Strengthening social responsibility; customer-centric approaches; ethical decision-making; fostering accountability and commitment; promoting global and holistic thinking. 7)Transformation strategy: Enhancing readiness and adaptability; fostering a culture of change; paradigm shifts; developing dynamic capabilities; transformational leadership; evolving business models; shaping external environments; structural dynamism; encouraging creativity and innovation; establishing research and development centers. 8)Resilience and agility strategy: Flexibility, adaptability, cultivating agility, rapid decision-making and execution, strengthening organizational resilience and sustainability; flattening organizational structures, decentralization, also restructuring and reshaping organizational frameworks. 9) Technological strategy: Utilizing technology to enhance organizational agility and responsiveness; facilitating communication and collaboration; leveraging technology for data collection and analysis; supporting rapid, informed decision-making; renewing and adapting technological systems. Conclusion By identifying key organizational strategies for navigating turbulent environments and presenting a unified model, organizations can achieve sustainable and effective performance amid uncertainty. Furthermore, this framework lays the foundation for the continued development and refinement of these strategies to adapt and thrive in dynamic conditions.
تبلیغات
