نقش احزاب و نخبگان سیاسی در برنامه ریزی ها و جهت گیری جریان اصلاح طلب و اصول گرا در مسیر توسعه کشور (مطالعه موردی: دوران ریاست جمهوری خاتمی و احمدی نژاد) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف این مقاله، بررسی نقش احزاب و نخبگان سیاسی در برنامه ریزی ها و جهت گیری های جریان اصلاح طلب و اصول گرا در مسیر توسعه کشور با تأکید بر دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی و محمود احمدی نژاد بوده است. این مقاله به روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از فیش برداری از منابع کتابخانه ای و اسناد و مدارک موجود انجام شده است. سوال اصلی تحقیق این است که چگونه احزاب و نخبگان سیاسی در دوران ریاست جمهوری خاتمی و احمدی نژاد بر جهت گیری ها و برنامه های توسعه کشور تأثیر گذاشتند و چه تفاوت هایی در رویکردهای اصلاح طلبان و اصول گرایان نسبت به توسعه وجود داشته است؟ نتایج تحقیق نشان می دهند که در دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی، جریان اصلاح طلب با تأکید بر دموکراسی، حقوق بشر و تقویت نهادهای مدنی تلاش کرد تا کشور را در مسیر توسعه پایدار و سیاسی قرار دهد. در حالی که احزاب اصلاح طلب و نخبگان این جریان به تقویت ارتباطات بین المللی و ایجاد فضای باز سیاسی اهمیت می دادند، در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، جریان اصول گرا با تأکید بر آرمان های انقلاب اسلامی و مقابله با سیاست های غرب، رویکرد متفاوتی در پیش گرفت. این رویکرد بیشتر برتقویت استقلال کشور و کاهش وابستگی به غرب متمرکز بود. همچنین، اصول گرایان توجه بیشتری به توسعه اقتصادی داخلی، کاهش واردات و تقویت صنعت ملی داشتند. در نتیجه گیری تحقیق، می توان گفت که تأثیر احزاب و نخبگان سیاسی درهر دودوره متفاوت بوده و این تفاوت ها موجب تغییرات اساسی در سیاست های توسعه ای کشور شده است. بنابراین، بررسی دقیق این تأثیرات می تواند به فهم بهتر دگرگونی های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در این دو دوره کمک کند.The Role of Political Parties and Elites in the Planning and Orientations of the Reformist and Conservative Factions in the Country's Development Path (A Case Study: The Presidencies of Khatami and Ahmadinejad)
The aim of this article is to examine the role of political parties and elites in the planning and orientations of the reformist and conservative factions in the country's development path, with a focus on the presidencies of Mohammad Khatami and Mahmoud Ahmadinejad. The research is descriptive-analytical and based on note-taking from library resources, documents, and available records. The main research question is: How did political parties and elites influence the development policies and directions during the presidencies of Khatami and Ahmadinejad, and what were the differences in the reformists' and conservatives' approaches to development? The findings indicate that during Mohammad Khatami's presidency, the reformist faction emphasized democracy, human rights, and strengthening civil institutions, aiming to place the country on the path of sustainable and political development. While reformist parties and elites prioritized enhancing international relations and creating a politically open space, during Mahmoud Ahmadinejad's presidency, the conservative faction, focusing on the ideals of the Islamic Revolution and opposing Western policies, adopted a different approach. This approach was more focused on strengthening the country’s independence and reducing reliance on the West. Additionally, conservatives paid more attention to domestic economic development, reducing imports, and strengthening national industry. In conclusion, the impact of political parties and elites in each period was different, and these differences led to significant changes in the country’s development policies. Therefore, a thorough examination of these influences can contribute to a better understanding of the social, political, and economic transformations in these two periods.
تبلیغات
