شهروندی انحصاری و تولید «حیات برهنه»: نقد نظریات لیبرال تابعیت از منظر تجربه کردهای سوریه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این پژوهش به تحلیل انتقادی مکانیسم های طرد سیاسی در دولت های مدرن با تمرکز بر تجربه کردهای سوریه پس از سرشماری ۱۹۶۲ می پردازد. مسئله اساسی این است که نظریات لیبرال شهروندی مبتنی بر حقوق جهانی، قانون محوری و نهادهای بین المللی قادر به تبیین و پیشگیری از پدیده بی تابعیت ساختاری نیستند. هدف اصلی مطالعه نقد این نظریات و ارائه چارچوب نظری جایگزین مبتنی بر مفاهیم «وضعیت استثنایی» و «لحظه تصمیم» کارل اشمیت و «حیات برهنه» و «هومو ساکر» جورجو آگامبن است. سؤال محوری پژوهش این است که چگونه می توان مکانیسم های طرد سیاسی در دولت های مدرن را از منظر این نظریات تحلیل کرد و چرا نظریات لیبرال در توضیح این پدیده ناکام می مانند. روش شناسی پژوهش مبتنی بر تحلیل اسنادی و بررسی تطبیقی نظریات سیاسی است. داده ها از منابع کتابخانه ای و گزارش های سازمان های بین المللی حقوق بشر جمع آوری شده است. یافته های کلیدی نشان می دهد که سرشماری ۱۹۶۲ نمونه کاملی از «لحظه تصمیم» اشمیتی بود که به طرد ۱۲۰ هزار کرد از نظم شهروندی و تبدیل آن ها به «هومو ساکر» آگامبنی منجر شد. این فرایند شامل تعلیق قوانین عادی شهروندی، اعمال معیارهای خودسرانه و ایجاد تمایز دوست / دشمن در سطح داخلی بود. این مطالعه آشکار می سازد که وضعیت استثنایی از حالت موقت به وضعیت دائمی و نهادینه تبدیل شد و مناطق کردنشین به عنوان «اردوگاه» آگامبنی عمل کردند. فرمان ۴۹ در سال ۲۰۱۱ نمونه بارز «شمول طردکننده» محسوب می شود. نوآوری پژوهش در کاربرد تحلیلی مفاهیم زیست سیاست بر موردی عینی و نشان دادن ناکارامدی ساختاری نظریات لیبرال است. نتیجه گیری راهکارهای نظری و عملی برای عبور از مدل وستفالیایی و حرکت به سمت مفاهیم جدید شهروندی مبتنی بر کرامت انسانی ارائه می دهد.Exclusive Citizenship and the Production of “Bare Life”: A Critique of Liberal Theories of Nationality from the Perspective of Syrian Kurdish Experience
This research provides a critical analysis of the mechanisms of political exclusion in modern states, focusing on the experience of Syrian Kurds following the 1962 census. The fundamental problem is that liberal theories of citizenship, based on universal rights, legalism, and international institutions, are incapable of explaining and preventing the phenomenon of structural statelessness. The main objective of the study is to critique these theories and offer an alternative theoretical framework based on Carl Schmitt's concepts of the "state of exception" and the "moment of decision," as well as Giorgio Agamben's notions of "bare life" and homo sacer. The central research question is how the mechanisms of political exclusion in modern states can be analyzed through the lens of these theories, and why liberal theories fail to explain this phenomenon. The research methodology is based on documentary analysis and a comparative review of political theories. Data were collected from library sources and reports by international human rights organizations. The key findings show that the 1962 census was a clear example of the Schmittian "moment of decision," which led to the exclusion of 120,000 Kurds from the citizenship order and their transformation into Agambenian homo sacer. This process involved the suspension of ordinary citizenship laws, the application of arbitrary criteria, and the creation of friend/enemy distinctions at the domestic level. The study reveals that the state of exception shifted from a temporary condition to a permanent and institutionalized one, and that Kurdish areas functioned as Agambenian "camps." Decree 49 in 2011 represents a clear instance of "inclusive exclusion." The innovation of the research lies in the analytical application of biopolitical concepts to a concrete case and in demonstrating the structural inadequacy of liberal theories. The conclusion presents theoretical and practical solutions for transcending the Westphalian model and moving toward new concepts of citizenship based on human dignity.
تبلیغات
