تحلیل فقهی و حقوقی مشروعیت مالیات ستانی از خسارت تاخیر تادیه با تاکید بر نقد درآمدانگاری خسارت
آرشیو
چکیده
خسارت تاخیر تادیه در نظام حقوقی ایران، نهادی با ماهیت جبرانی است که برای بازگرداندن ارزش واقعی طلب به طلبکار در صورت تاخیر ناموجه بدهکار پیش بینی شده است. با این حال، در سال های اخیر، سازمان امور مالیاتی، بر پایه تفسیر موسع از مفهوم «درآمد»، اقدام به اخذ مالیات از مبالغ محکوم به تحت عنوان خسارت تاخیر تادیه کرده است. مسئله اصلی این پژوهش، بررسی مشروعیت فقهی و قانونی این رویه با توجه به تفاوت مفهومی میان غرامت و درآمد است. سوال محوری مقاله آن است که آیا می توان خسارت تاخیر تادیه را با وصف درآمد توصیف و آن را مشمول مالیات دانست؟ این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی و مبتنی بر منابع کتابخانه ای است که در آن، با تحلیل تطبیقی مفاهیم درآمد، غرامت، مسئولیت مدنی، و اصول مالیاتی در حقوق ایران و فقه امامیه، نشان داده می شود که تلقی خسارت تاخیر تادیه به عنوان درآمد، فاقد مبنای قانونی، مخالف با اصول مسلم فقهی، مغایر با عدالت مالیاتی، و در مواردی حتی مستعد انطباق با عناوین مجرمانه است. یافته های پژوهش، بیانگر آن است که اخذ مالیات از این خسارت، علاوه بر فقدان مشروعیت فقهی و حقوقی، موجب اخلال در نظم قراردادی، کاهش اعتماد عمومی و تضعیف سرمایه اجتماعی نیز خواهد شد.Juristic and Legal Assessment of Taxation on Delay Damages: A Critical Review of Income-Based Reasoning
In Iranian law, delay damages are viewed as a form of compensatory relief, designed to preserve the real value of monetary claims harmed by undue delay. Despite this, the Iranian Tax Administration has recently treated such damages as taxable income, triggering contentious enforcement actions against creditors. This paper critically evaluates the legal and juristic validity of this interpretation, focusing on the conceptual confusion between compensatory damages and income. Using a descriptive-analytical approach grounded in doctrinal and normative legal sources, the study compares the legal essence of income and compensatory payments under Iranian civil law and Shi'a Islamic jurisprudence. The analysis demonstrates that subjecting delay damages to income tax lacks legal foundation, contravenes core tenets of Islamic legal theory, undermines principles of tax fairness, and, in some instances, may amount to administrative overreach. The article concludes that taxing such damages on the basis of income distorts legal obligations, weakens contractual discipline, and diminishes public confidence in the legal and taxation systems.
تبلیغات
