تحلیل اسناد موقوفات شاه زادگان ایالت مازندران در دوره قاجار (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: بررسی محتوای اسناد موقوفات شاه زادگان قاجاری ایالت مازندران در دوره قاجار با هدف پی بردن به انواع موقوفات و چگونگی مصارف آن ها.روش: برای بررسی و تحلیل تعداد و نوع موقوفات، و اهداف و نیات واقفان از روش تحلیل محتوای کیفی استفاده شده است. این روش به ما امکان می دهد تا به درک عمیق تری از تاریخ اجتماعی ایران و شناسایی الگوهای مشابه در دوره های تاریخی دیگر دست یابیم.یافته ها: موقوفات شاه زادگان قاجاری ایالت مازندران به ترتیب فراوانی شامل زمین، دکان و حمام بوده است. این موقوفات برای مصارفی چون عزاداری، تأمین هزینه های اولاد، اعانت به فقرا، سادات و مساکین، خیرات و مَبَرّات، اداره مدرسه علمیه، خرید کتب علمیه، تعمیر بقاع مشرفه و امکنه متبرکه، تعمیر قنطره و رباط، تعمیر آب انبار و تأمین روشنایی حرم حضرت عباس (ع) هزینه می شده اند. ازنظر ترتیب زمانی، 30 درصد از وقف های این شاه زادگان مربوط به دوره محمدشاه (1249-1264ق)، 60 درصد مربوط به دوره ناصرالدین شاه (1264-1313ق) و 10 درصد مربوط به دوره مظفرالدین شاه (1313-1324ق) است. ازنظر مکانی 8 وقف نامه مربوط به شهر ساری و 2 وقف نامه مربوط به شهر بارفروش (بابل امروزی) است.نتیجه گیری: از یافته های پژوهش، می توان نتیجه گرفت که شاه زادگان قاجاری در مازندران نقشی به سزا در توسعه امور خیریه و عام المنفعه ایفا کرده اند و تنوع مصارف موقوفات آنان نشان از توجه به نیازهای گوناگون جامعه ازجمله زمینه های مذهبی، اجتماعی، آموزشی، و زیرساختی داشته است. تعداد بیشتر وقف در دوره ناصرالدین شاه احتمالاً با ثبات نسبی و رونق اقتصادی آن دوره مرتبط بوده است و تعداد بیشتر وقف ها در ساری نیز اهمیت این شهر در آن زمان را نمایان می کند. درمجموع، این پژوهش تصویری از فعالیت های وقفی شاه زادگان قاجاری در مازندران و تأثیرات آن بر جامعه آن دوره را ارائه می دهد.Analysis of the Endowment Documents of Princes in the Mazandaran Province During the Qajar Era
Objective:This study aims to examine To examine the content of the endowment documents of Qajar princes in Mazandaran Province during the Qajar period, with the aim of identifying the types of endowments and their modes of utilization.Method and Research Design:The article employs a qualitative content analysis methods to examine and analyze the number and types of endowments, as well as the objectives and intentions of the benefactors. This method allows us to gain a deeper understanding of the social history of Iran and to identify similar patterns in other historical periods.Findings and Conclusion: The research findings indicate that the endowments of Qajar princes in Mazandaran primarily consisted of land, shops, and baths, in that order of frequency. These endowments were allocated for purposes such as holding mourning ceremonies, supporting descendants, aiding the poor, Sayyids, and the needy, funding charitable activities, running schools, purchasing religious books, maintaining holy shrines and sacred places, repairing bridges and caravanserais, repairing water reservoirs, and providing lighting for the shrine of Al-Abbas (AS). Chronologically, 30% of these endowments were made during the reign of Mohammad Shah (1249-1264 AH), 60% during the reign of Naser al-Din Shah (1264-1313 AH), and 10% during the reign of Mozaffar al-Din Shah (1313-1324 AH).