تحلیل پیامدهای مقتدرسازی زنان در محیط تصمیم کلان شهر اصفهان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقتدرسازی زنان در محیط تصمیم گیری کلان شهر اصفهان، به عنوان ضرورتی اجتماعی و فرهنگی، به تقویت شفافیت، عدالت و کارایی در مدیریت شهری منجر می شود و از این طریق، نیازها و چالش های خاص جمعیت زنان در سیاست گذاری های شهری به طور دقیق تری مدنظر قرار می گیرد. حضور فعال زنان در فرایندهای تصمیم گیری شهری اصفهان، ضمن افزایش تنوع دیدگاه ها، به توسعیه پایدار و توزیع عادلانیه منابع و امکانات شهری کمک می کند و زمینه را برای کاهش نابرابری های جنسیتی فراهم می آورد. نبود مشارکت کافی زنان در ساختارهای تصمیم گیری کلان شهر اصفهان، به نادیده گرفتن موضوعات مهمی، مانند امنیت شهری، دسترسی به خدمات عمومی و تعادل بین کار و زندگی منجر می شود که تأثیر مستقیمی بر کیفیت زندگی تمام شهروندان دارد. ازاین رو، هدف این پژوهش تحلیل پیامدهای مقتدرسازی زنان در محیط تصمیم کلان شهر اصفهان است. پژوهش حاضر از نوع کیفی، از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش شناسی اکتشافی است. جامعیه آماری شامل محدودیه قانونی کلان شهر اصفهان در سال 1403 است. ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه و پرسش نامه است. از آماریه T تک نمونه ای برای تحلیل داده ها استفاده شده است. حجم نمونه برای توزیع پرسش نامه شامل 400 نفر از زنان شاغل در سازمان ها و نهادهای حاکمیتی، دولتی و خصوصی کلان شهر اصفهان است که به صورت تصادفی بین شهروندان توزیع شده است. حجم نمونه برای مصاحبه شامل 20 نفر از خبرگان است که بر اساس نمونه گیری هدفمند صورت گرفته است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که از مجموع 84 مضمون پاییه مربوط به پیامدهای مقتدرسازی زنان کلان شهر اصفهان تنها 20 مورد بالاتر از سطح میانگین هستند. همچنین مجموع میانگین کل مضامین پیامدهای مقتدرسازی زنان در کلان شهر اصفهان برابر با 7922/2 است که بیانگر وضعیت نامطلوب آن است. در این میان، تنها وضعیت مضامین رفع تبعیض و زندگی و سلامتی، بالاتر از میانگین است. در نتیجه، وضعیت پیامدهای مقتدرسازی زنان در کلان شهر اصفهان در سطح نامناسب و ضعیفی قرار دارد؛ زیرا مجموع مقدار آماریه T کل مضامین منفی است و مقدار میانگین کل مضامین نیز پایین تر از حد وسط است.Analyzing the consequences of women's empowerment in the decision-making environment of Isfahan metropolis
IntroductionEmpowering women in the decision-making environment of the Isfahan metropolis is regarded as a socio-cultural necessity that plays a key role in enhancing transparency, justice, and efficiency in urban management. This process allows for more accurate attention to women's needs and challenges in urban policymaking. Women's active participation in urban decision-making processes not only increases the diversity of perspectives but also contributes to sustainable development and the fair distribution of urban resources and services, ultimately helping to reduce gender inequalities.Theoretical Framework The insufficient participation of women in urban decision-making structures may result in the neglect of crucial issues such as urban safety, access to public services, and work-life balance—all of which have a direct impact on citizens' quality of life. This study draws on theories of social justice, participatory governance, and gender equality to explore the consequences of empowering women, positioning this empowerment as a vital element in improving urban management outcomes.MethodologyThis study is qualitative, applied in its objective, and exploratory in its methodological approach. The statistical population includes the legal boundaries of the Isfahan metropolis in the year 2024 (1403 Hijri-Shamsi). Data collection tools include interviews and questionnaires. A one-sample t-test was used for data analysis. The sample size for the questionnaire includes 400 employed women in governmental, semi-governmental, and private organizations, selected randomly. Additionally, the interview sample consists of 20 experts chosen through purposive sampling.Result and discussion The research findings indicate that out of 84 basic themes related to the consequences of women's empowerment in the Isfahan metropolis, only 20 are above the average level. The overall average score for these themes is 2.7922, which reflects an undesirable situation. Among the themes, only "eliminating discrimination" and "life and health" scored above average. The negative values of the t-statistics for most themes further emphasize the overall weak and unsatisfactory state of women's empowerment outcomes in this context.Conclusion The results suggest that the consequences of women's empowerment in the decision-making environment of the Isfahan metropolis are generally at a weak and undesirable level. The low average scores and negative t-statistic values underscore the need for a comprehensive policy review and the implementation of proactive strategies to enhance women's participation in urban governance. Strengthening women's roles in decision-making structures is essential for achieving more equitable, effective, and accountable urban management.
تبلیغات
