ارائه و اعتبارسنجی الگوی خودکارآمدی کارآفرینانه در آموزش عالی (مورد مطالعه: دانشگاه سیستان و بلوچستان)
آرشیو
چکیده
کارآفرینی فرایندی است که نقش حیاتی در تداوم رشد و توسعه ملی و حتی اقتصاد جهانی ایفا می کند. یکی از عوامل مؤثر در کارآفرینی، خودکارآمد بودن است که این عامل عنصری حیاتی در زمینه کارآفرینی است. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف ارائه و اعتبارسنجی الگوی خودکارآمدی کارآفرینانه در آموزش عالی انجام شده است. مطالعه حاضر از منظر هدف یک پژوهش کاربردی است که با روش آمیخته صورت گرفته است. همچنین از نظر روش و بازه زمانی گردآوری داده ها یک پژوهش پیمایش مقطعی است. جامعه آماری بخش کیفی شامل 16 نفر از خبرگان تجربی و نظری در حوزه مورد مطالعه است. در بخش کمی نیز از دیدگاه 384 نفر از دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان (1399-1400) استفاده شده است. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسشنامه محقق ساخته است. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کیفی محتوا با نرم افزار MAXQDA، مدلسازی ساختاری-تفسیری با نر م افزار MICMAC و حداقل مربعات جزئی با نرم افزار SMART PLS استفاده گردیده است. نتایج نشان داد تاثیر محتوای آموزشی بر آموزش کارآفرینانه با مقدار 590/0 و آماره t، 283/5 و تاثیر مولفه حمایت آموزشی بر آموزش کارآفرینانه با مقدار 511/0 و آماره t 021/5 مورد تایید است. آموزش کارآفرینانه بر مهارت های فنی با مقدار 855/0 و آماره t، 871/9 تاثیرگذار و همچنین تاثیر مهارت های ادراکی بر خودکارآمدی کارآفرینانه با مقدار 439/0 و آماره t 074/3 تایید گردید. تاثیر مهارت های فنی بر خودکارآمدی کارآفرینانه با مقدار 388/0 و آماره t 605/2 و تاثیر خودکارآمدی کارآفرینانه بر قصد کارآفرینی با مقدار 749/0 و آماره t، 44/7 نیز تایید شد.Provide and validate the model of entrepreneurial self-efficacy in higher education (Case study: Sistan and Baluchestan University)
Entrepreneurship is a process that plays a vital role in sustaining national growth and development and even the global economy. One of the effective factors in entrepreneurship is self-efficacy, which is a vital element in the field of entrepreneurship. In this regard, the present study was conducted with the aim of presenting and validating the model of entrepreneurial self-efficacy in higher education. The present study is an applied research that has been done by mixed method. It is also a cross-sectional survey in terms of method and time of data collection. The statistical population of the qualitative section includes 16 experimental and theoretical experts in the field. In the quantitative part, the views of 384 students of Sistan and Baluchestan University (1300-1400) have been used. The data collection tool was a semi-structured interview and a researcher-made questionnaire. For data analysis, content quality analysis method with MAXQDA software, structural-interpretive modeling with MICMAC software and partial least squares with SMART PLS software were used. The results showed that the effect of educational content on entrepreneurial education with a value of 0.590 and t-statistic was 5.283 and the effect of educational support component on entrepreneurial education with a value of 0.511 and t-statistic of 5.021 was confirmed. Entrepreneurial training was effective on technical skills with a value of 0.855 and t-statistic of 9.871 and also the effect of perceptual skills on entrepreneurial self-efficacy with a value of 0.439 and t-statistic of 3.074 was confirmed. The effect of technical skills on entrepreneurial self-efficacy with a value of 0.388 and a t-statistic of 2.605 and the effect of entrepreneurial self-efficacy on entrepreneurial intention with a value of 0.749 and a t-statistic of 7.44 were also confirmed.
تبلیغات
