پیش بینی اشتغال پذیری خود- ادراک شده براساس سبک های دلبستگی، ذهنی سازی و بلندپروازی مسیر شغلی در فارغ التحصیلان دانشگاه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه: تداوم مسیرشغلی پس از دوران دانشگاه و ورود به عرصه اشتغال مورد توجه غالب فارغ التحصیلان دانشگاه ها است. لذا پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اشتغال پذیری خود-ادراک شده بر اساس سبک های دلبستگی، ذهنی سازی و بلندپروازی مسیرشغلی در فارغ التحصیلان دانشگاه انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل کلیه فارغ التحصیلان بیکار جویای کار مراجع کننده به مراکز کاریابی استان اصفهان در طی سال های 1400الی 1402 بودند. از این جامعه، نمونه ای به حجم 163 نفر به روش در دسترس انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های ویژگی های دموگرافیک (محقق ساخته)، اشتغال پذیری خود-ادراک شده (راتول و همکاران، 2008)، سبک های دلبستگی (هاوزن و شیور، 1985)، عملکرد بازتابی (فونگی و همکاران، 2016) و بلند پروازی مسیرشغلی (اوتو و همکاران، 2015) استفاده شد. داده ها با استفاده از روش های آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره (روش گام به گام) تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین سبک های دلبستگی، ذهنی سازی و بلندپروازی مسیرشغلی با اشتغال پذیری خود-ادراک شده همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد (05/0>P). در مجموع متغیرهای سبک های دلبستگی، ذهنی سازی و بلندپروازی مسیرشغلی 84 درصد از واریانس اشتغال پذیری خود-ادراک شده را به عنوان متغیر ملاک تبیین می کند. در نتیجه می توان اشتغال پذیری خود-ادراک شده را به کمک سبک های دلبستگی، ذهنی سازی و بلندپروازی مسیرشغلی پیش بینی نمود. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت اشتغال پذیری فارغ التحصیلان دانشگاه ها توجه به نقش متغیرهای روانشناختی در کنار کسب مهارت ها و صلاحیت های حرفه ای برای ورود به عرصه اشتغال ضروری است.Predicting self-perceived employability based on attachment styles, mentalization and career ambition in university graduates
Introduction: Transitioning from university to the workforce is a primary concern for graduates, as they seek employment opportunities and strive to establish their careers. This study aims to predict self-perceived employability based on attachment styles, mentalization, and career ambition among university graduates.
Method: This research employed a descriptive-correlational design. The study population included unemployed job-seeking graduates who registered at employment centers in Isfahan province between 2022 and 2024. A sample of 163 participants was selected using convenience sampling. Data were collected using the following instruments: a demographic characteristics questionnaire (researcher-made), the Self-Perceived Employability Scale (Rothwell & et al., 2008), the Attachment Styles Questionnaire (Hazan & Shaver, 1985), the Reflective Functioning Questionnaire (Fonagy et al., 2016), and the Career Ambition Scale (Otto et al., 2017). Data analysis was conducted using Pearson’s correlation coefficient and stepwise multivariate regression analysis.
Results: The results revealed significant positive correlations between attachment styles, reflective functioning, and career ambition with self-perceived employability (p < 0.05). Collectively, these variables explained 84% of the variance in self-perceived employability. This indicates that self-perceived employability can be effectively predicted using attachment styles, mentalization, and career ambition.
Discussion: Given the importance of employability for university graduates, it is essential to consider psychological variables, such as attachment styles, mentalization, and career ambition, in addition to professional skills and qualifications. These factors play a critical role in facilitating graduates’ successful entry into the workforce.
تبلیغات
