شرط برائت زوج از انفاق ضمن عقد نکاح با مطالعه تطبیقی در حقوق ایران و مصر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نهاد ازدواج که نمادی از پیوند مقدس بین زن و شوهر است، تعهدات متقابلی را بر دو طرف تحمیل می کند. از جمله وظایف اساسی که بر عهده مردان گذاشته می شود، تأمین کمک مالی به نام «نفقه» برای همسرانشان است و این تعهد به صراحت در قانون مدنی آمده است. اما این سؤال که آیا می توان در ضمن عقد شرط معافیت از نفقه قید کرد، نظرات متفاوتی را در پی داشته است. برخی استدلال می کنند که چنین شرطی باطل است، در حالی که برخی دیگر اعتبار چنین شرطی را حفظ می کنند. جهت بررسی این موضوع این پژوهش با رویکرد توصیفی- تحلیلی و تطبیقی به مفهوم «اعراض زوج» در نظام حقوقی ایران و مصر پرداخته است. نتایج این مطالعه نشان داد که شرط معافیت یک طرفه تحمیل شده توسط شوهر با نظم عمومی و هنجارهای اخلاقی در تضاد است و آن را باطل می کند. با این وجود، عقد نکاح را باطل نمی کند؛ اما در صورتی که شرط معافیت با توافق و رضایت زوجه احراز شود معتبر تلقی می شود. بنابراین پژوهش حاضر با استناد به پژوهش های صورت گرفته در این خصوص و تحلیل مواد قانون مدنی به این نتیجه رسید که درج یک جانبه شرط از طرف زوج چون بر خلاف نظم عمومی و اخلاق حسنه است، باطل است ولی عقد را باطل نمی کند ولی اگر با توافق زوجین و رضایت زن صورت گیرد صحیح است. لذا پژوهش حاضر می تواند به عنوان پایه ای برای اصلاحات قانونی مربوط به قوانین نفقه در ایران راهگشای قانون گذار در جهت احیاء مجدد این قانون و پیش بینی قوانین مرتبط با آن در حقوق ایران در راستای کمک به حفظ نظم عمومی باشد.The Condition of the Husband's Innocence of Maintenance During the Marriage Contract with a Comparative Study in Iranian and Egyptian Law
The institution of marriage, which is a symbol of the sacred bond between husband and wife, imposes reciprocal obligations on both parties. One of the basic duties that is assigned to men is to provide financial assistance for their wives in the name of "alimony", and this obligation is explicitly stated in the Civil Code. However, the question of whether it is possible to stipulate a condition of exemption from alimony in the contract has led to different opinions. Some argue that such a condition is invalid, while others maintain the validity of such a condition. In order to investigate this issue, this research has dealt with the concept of "marital absence" in the legal systems of Iran and Egypt with a descriptive-analytical and comparative approach. The results of this study showed that the condition of unilateral exemption imposed by the husband is contrary to public order and moral norms and nullifies it. However, it does not invalidate the marriage contract, but if the condition of exemption is fulfilled with the agreement and consent of the wife, it is considered valid. Therefore, the present study, based on the researches conducted in this regard and the analysis of the articles of the Civil Code, concluded that the unilateral inclusion of the condition by the husband is invalid because it is against public order and good morals, but it does not invalidate the contract, but if it is done with the agreement of the spouses and the consent of the wife, it is correct. Therefore, the present study can serve as a basis for legal reforms related to alimony laws in Iran to pave the way for the legislator to revive this law and predict the laws related to it in Iranian law in order to help maintain public order.
تبلیغات
