رضا منظری توکلی

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین نقش واسطه ای مؤلفه های افق ازدواج در رابطه بین سبک های دلبستگی با نگرش نسبت به ازدواج بود. روش پژوهش: این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل دختران مجرد اصفهان بود که در طی یک فراخوان در فضای مجازی با توجه به هدف تحقیق تعداد 265 نفر اعلام آمادگی کردند و سپس لینک پرسشنامه های سبک های دلبستگی بزرگسال کولینز و رید (1990)، نگرش و انتظارات از ازدواج براتن و روزن (2012)، اهمیت ازدواج بلت (2016)، سن مورد انتظار ازدواج ویلوغبی (2014) و آمادگی ازدواج جانسون، اندرسون و استیث (2011) برای آن ها ارسال شد و نهایتاٌ داده های 250 نفر به عنوان نمونه نهایی با استفاده از ضریب همبستگی و تحلیل مسیر با نرم افزار AMOS-24 و SPSS-26 تحلیل شد. یافته ها: الگوی معادلات ساختاری پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود. نتایج نشان داد که سبک دلبستگی ایمن (231/0-=β، 05/0=P) اهمیت ازدواج (350/0=β، 05/0=P) آمادگی ازدواج (373/0=β، 05/0=P) و زمان بندی ازدواج (281/0=β، 05/0=P) و سبک دلبستگی اجتنابی (202/0-=β، 05/0=P) و ناایمن (140/0-=β، 05/0=P) با نگرش به ازدواج دختران رابطه معناداری دارند. نتیجه گیری: شکل گیری سبک دلبستگی ایمن همراه با یک فرآیند شناختی مبنی بر آماده بودن برای ازدواج، بر ایجاد نگرش مثبت به ازدواج در دختران مؤثر بوده و به همین ترتیب الگوهای ناسالم دلبستگی بر فرآیندهای شناختی مؤثر بر ازدواج و نگرش به آن تأثیر منفی دارد.

زمینه و هدف: کاربرد اصلی شبکه های اجتماعی، تسهیل ارتباطات و تعاملات بین افراد است که منجر به گسترش ارتباطات در دنیای امروز می شود؛ ولی به دلیل استفاده سودجویان، کلاه برداران و مجرمان سایبری از این ابزارها، پلیس به عنوان مسئول برقراری امنیّت و انتظام اجتماعی کشور، می بایست به صورت راهبردی از شبکه های اجتماعی استفاده کند. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی و تعیین راهبردهای پلیس در استفاده مؤثر از شبکه های اجتماعی مجازی و استفاده راهبردی از آن ها در جهت اهداف سازمانی است. روش: این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی تحلیلی است و با بهره گیری از روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی AHP)) و به صورت میدانی و با استفاده از ابزار پرسش نامه و جامعه آماری به تعداد 50 نفر از مدیران ارشد و کارشناسان مسلط به حوزه رسانه و افرادی که نسبت به شبکه های اجتماعی و مأموریت های پلیسی شناخت و تجربه کافی دارند، انجام پذیرفت. پس از استخراج هفت راهبرد، داده ها براساس نرم افزار Export choice تحلیل شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد، راهبرد «اقدامات و ابزارهای پیشگیرانه از جرائم و کشف جرائم» با 0.222 امتیاز، راهبرد «دسترسی به جدیدترین فناوری ها» با 0.180 امتیاز، راهبرد «کنترل هر چه بهتر عملیات های پلیسی» با 0.158 امتیاز، راهبرد «آموزش، اطلاع رسانی و فرهنگ سازی» با 0.118 امتیاز، راهبرد «کسب اطلاعات در مورد متهمان» با 0.116 امتیاز، راهبرد «انتشار سریع اخبار و اطلاعات» با 0.110 امتیاز و راهبرد «شفاف سازی در فعالیت ها» با 0.097 امتیاز است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که راهبرد «اقدامات و ابزارهای پیشگیرانه و کشف جرائم» بالاترین اولویت را در استفاده راهبردی پلیس از شبکه های اجتماعی دارد؛ لذا با توجه به سرعت تبادل اطلاعات در شبکه های اجتماعی مجازی در حوزه آموزش و انتقال اطلاعات می توان از این راهبرد در جهت انتشار هشدارهای اجتماعی برای پیشگیری از جرائم استفاده کرد.