هدف: مطالعه حاضر با هدف شناسایی ابعاد و مؤلفه های موجود ارتقاء مدیران عالی در قانون مدیریت خدمات کشوری انجام شد. طراحی/ روش شناسی/ رویکرد: مطالعه کیفی حاضر با رویکرد پدیدارشناسی در آبان ماه 1397 بر روی 29 تن از متخصصین و سیاست گذاران عرصه مدیریت به روش نمونه گیری هدفمند و تا اشباع داده ها، با رعایت محرمانه بودن اطلاعات و امکان ترک مطالعه در هر زمان که مایل بودند، ادامه یافت. روش جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه عمیق باز و نیمه ساختاریافته انجام گرفت. تمام مصاحبه ها ضبط و سپس، کلمه به کلمه دست نویس شد و مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش: با تحلیل و ادغام مؤلفه های اصلی، 8 مؤلفه اصلی شناسایی و با تحلیل مؤلفه های اصلی، 46 مؤلفه فرعی استخراج گردید. چیستی ارتقاء، چرایی ارتقاء، عوامل مؤثر بر ارتقاء، ویژگی قانون، راهکارهای ارتقاء درست، آسیب شناسی قانون در خصوص ارتقاء، پیامدهای ارتقاء درست و پیامدهای ارتقاء نادرست به عنوان مضمون های اصلی انتخاب شدند. محدودیت ها و پیامدها: به دلیل تعدد متغیرهای پژوهش و پیچیدگی های خاص پژوهش، برای پژوهش های آینده باید سایر مؤلفه های متغیرها به طور دقیق بررسی شوند تا دیگر روابط متغیرها هر چه شفاف تر و جامع تر شناخته شود. پیامدهای عملی: مدیران سازمان می توانند در کارکنان خود انگیزه ای به وجود آورند تا میزان دانش و تخصص افراد برای دستیابی به هدف افزایش یابد. ابتکار یا ارزش مقاله : در این پژوهش از تحلیل پاسخ های مصاحبه شوندگان به شناسایی ابعاد و مؤلفه های موجود ارتقاء مدیران عالی در قانون مدیریت خدمات کشوری، فرسودگی شغلی، تدوین آیین نامه های قبل از اجرا، کارآمدی، ایجاد بانک های اطلاعاتی و به روز کردن از طرق مختلف از مهم ترین مؤلفه های هستند که بایستی در ارتقاء مدیران عالی در قانون مدیریت خدمات کشوری به آن ها توجه کرد.
