نظریه های ذهن و بدن

پژوهش حاضر از زاویه ای جدید به بررسی اثر هاروکی موراکامی از دو که حرف می زنم، از چه حرف می زنم می پردازد و تلاش شده است بر مبنای دیدگاهی چندوجهی و بین رشته ای و به طور خاص، با تمرکز بر نظریه های ذهن و بدن و رویکرد لاکانی جنبه های گوناگون کتاب بررسی گردد. روش پژوهش، تحلیل تفسیری است. به باور نویسندگان در این کتاب، ذهن و بدن به عنوان  دو شخصیت مجزا در نظر گرفته شده اند که در نهایت به هم پیوسته و واحد یکپارچه ای را شکل می دهند. وجه غیرقابل چشم پوشی در این تحلیل، نگاه لاکانی به این اثر است که عمق بیشتری به آن می بخشد. با بهره گیری از روان شناسی سلامت، که نظریه های ذهن و بدن بخشی از آن هستند، چهارچوبی به تصویر کشیده شده است که دونده به دنبال غلبه بر آنها گام می نهد؛ سه توقفگاه که انسان دونده ناگزیر از مواجهه با آنهاست: موفقیت و شکست، مقابله با چالش های زندگی و پیری. این پژوهش نشان می دهد که موراکامی چگونه از دویدن همانند ابزاری برای نظم و انضباط و ساختار استفاده می کند که به هویت او به عنوان نویسنده و فرد کمک کرده و ارتباط عمیقی بین فعالیت های جسمی و خلاقیت ذهنی او ایجاد می نماید.