ماده ۱۷ جذب نیروی انسانی

این پژوهش با هدف شناسایی چالش های جذب نیرو در آموزش و پرورش از منظر خبرگان و راهکارهای پایش و توانمندسازی آنها در استان لرستان انجام گرفته است. روش آن به صورت کیفی و از نوع تحلیل مضمون است. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه کارشناسان، اساتید دانشگاه فرهنگیان، ناظران جذب بودند. نمونه گیری به صورت هدفمند و پس از مصاحبه با ۱۵ اشباع نظری حاصل شد. یافته ها نشان داد که مهمترین چالش های نیروهای جذب شده قبل از جذب «نگاه فایده گرایانه به معلمی»، «ضعف عدالت در جذب»، «مداخلات گروهی وحزبی در جذب» و «فقدان استاندارد در استخدام و جذب» بودند و حین خدمت نیز «خلاء ارزیابی- عملکرد سیستماتیک جذب»، «ضعف تفکر حرفه ای متقاضیان»، «فقدان مهارت های ارتباطی و مهارتی» و «ضعف دانش های معلمی» می باشند. نیروهای جذب شده از حیث محتوای آموزشی و شرایطی که در آن تحصیل نموده اند با یکدیگر متفاوت هستند و توانمندسازی این نیروها معطوف به نوع و نحوه جذب آنها می باشد. ارزیابی و عملکرد نیروهای جذب شده ناقص، نامستمر و فاقد نظارت بالینی است. در واقع، خلاء ارزیابی و عملکرد سیستماتیک در جذب، در کنار ضعف تفکر شناختی، مهارتی و ضعف دانش های معلمی به مثابه مانعی در امر توانمندسازی آنها عمل می کند. همچنین توجه به «عدالت در جذب» و «استاندارد سازی در جذب» موجب کاهش چالش های نیروهای جذب می شود و توجه به «ارزیابی عملکرد مستمر نیروها» براساس نظارت بالینی و تقویت دانش های معلمی می تواند آنها را از نظر رفتاری، شناختی و دانشی در فرآیند یاددهی- یادگیری قرار دهد و به توانمندسازی آنها کمک کند.