زبان معاصر عربی فصیح

در این پژوهش، سعی برآن است تا ضمن بررسی ویژگی های زبان معاصر عربی در آثار توفیق الحکیم به یکی از رمان های توفیق الحکیم با نام " عوده الروح " که به "بازگشت روح" تعبیر میشود، با تاسی از روشنگری های فنون و علم زبان شناسی، به تحلیل و بررسی برخی ویژگیهای فنی و محتوایی این اثر پرداخته شود. نمایشنامه ها و رمانهای توفیق الحکیم، دارای دو جنبه واقع گرا و انسانی است. جنبه واقع گرای آن در حقیقت به پیشینه های ذاتی و قومی می پردازد و از استواری و قدرت و استقامت برخوردار است، اما در بخش انسانیِ آثارش نویسنده قاطعانه از ادبیات و فلسفه غربی متأثر است و تلاش میکند تا آثارش را بصورتی جهان شمول عرضه بدارد. در رمان « عوده الروح » ، توفیق الحکیم فضای جامعه و اخلاق حاکمان را با پارادایمی زیبا و اقتباسی در قالب زمانی بین دو جنگ جهانی( قرن بیستم) به تصویر کشیده و پاره ای از مشکلات و مسائل جامعه را در قالب داستان با بیان زبان مادری ایراد میکند و با نگاهی نقادانه به تحلیل این مسائل پرداخته و ناهجاریهایی را به چالش می کشد. این اثر به نوبه خود، به غنای ادبیات معاصر جهان عرب کمک شایانی کرده و همچنین مخاطبان زیادی از زبانهای مختلف را با نگاه تحلیل گرانه و نقادانه نویسنده رمان آشنا کرده است.