نظام بهره برداری کشاورزی

این پژوهش به بررسی متغیر های اقلیمی در شش ایستگاه سینوپتیک پهنه جنوب شرق ایران (1987-2020) پرداخت و در دو دوره زمانی 2021-2040 و 2041-2060 با استفاده از ﻣﺪل ﮔﺮدش کﻠﻰ تحلیل گردید. دقت مدل LARS-WG در شبیه سازی متغیرهای اقلیمی مطابق شاخص های MAE، RMSE، R2، NSE مرحله صحت سنجی مورد بررسی قرار گرفت. ﻧیﺎز آﺑی ﮔیﺎه ﺑﺎ ﺗﻌییﻦ ﺑﺎزهﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای کﺎﺷﺖ و ﻃﻮل دورهﻫﺎی رﺷﺪ ﺑﺎ دﻣﺎ و ﺿﺮیﺐ درﺟﻪ روز رﺷﺪ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪ. ﺗﻐییﺮ اﻗﻠیﻢ ﺑﻪ دﻟیﻞ اﻓﺰایﺶ دﻣﺎی حداکثر، ﻃﻮل دوره رﺷﺪ در ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ را ﺑیﻦ 1 ﺗﺎ 20 روز کﺎﻫﺶ ﻣیدﻫﺪ کﻪ زﻣﺎن کﺎﺷﺖ در ﺷﺮایﻂ ﺗﻐییﺮ اﻗﻠیﻢ را ﺑﻪ ﺗﻌﻮیﻖ اﻧﺪاخته و ﻃﻮل ﻓﺼﻞ کﺸﺖ را 15 ﺗﺎ 28 روز کﺎﻫﺶ ﻣیدﻫﺪ. ﻣﺪیﺮیﺖ درﺳﺖ ﻋﻮاﻣﻠی ﭼﻮن رﻗﻢ ﻣﺤﺼﻮل و ﺑﻬیﻨﻪ ﺳﺎزى اﻟﮕﻮى کﺸﺖ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ اﻗﻠیﻢ ﻣﻨﻄﻘﻪ و آگاهی از شرایط اقلیمی حال-آینده از اﺛﺮات ﻣﻀﺮ ﺗﻐییﺮ اﻗﻠیﻢ ﺑﺮ رﺷﺪ و ﻋﻤﻠکﺮد ﻣﺤﺼﻮﻻت کﺸﺎورزى ﻣیﺗﻮاﻧﺪ بکاهد.

امروزه موانع گسترده ای بر سر راه پیشرفت بخش کشاورزی ایران قرار دارد. اگرچه به نظر برخی از فعالان بخش کشاورزی مهم ترین مانع در این حوزه نقض در جنبه های فناوری است، اما از نظر پژوهشگران مهم ترین مانع بر سر پیشرفت کشاورزی ایران، مربوط به جنبه های علوم انسانی-اجتماعی و در رأس آن ها موضوع مدیریت کسب وکار در این حوزه است. از این دیدگاه، اولین موضوع مورد مناقشه، نظام های تولید و بهره برداری کشاورزی است. آنچه در این پژوهش به عنوان مبنا قرار گرفته است، نظام بهره برداری خانوادگی در کشاورزی است که نمود آن در اجرا، کسب وکار خانوادگی کشاورزی است. بنابر این، مسئله اصلی این پژوهش عدم وجود الگویی برای طراحی و اجرای کسب وکارهای خانوادگی کشاورزی در کشور است. با این وجود هدف اصلی، طراحی الگویی است تا مجموعه اجزاء اصلی کسب وکار خانوادگی کشاورزی و روابط بین آن ها را در برگرفته و منطق کار کردن کسب وکار به عنوان یک کل را نشان دهد. در این پژوهش ابتدا با مطالعه ادبیات پژوهش، چارچوب مفهومی پژوهش که متشکل از اجزاء، رابط بین آن ها و محتوای آن ها است، بدست آمد. سپس بر اساس پروتکل مصاحبه، با دوازده نفر از خبرگان بخش کسب وکار کشاورزی مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته انجام شد. به منظور تحلیل داده ها از روش تحلیل مضمون و رویکرد استراید-استرلینگ استفاده شد که داده ها با با نرم افزار MAXQDA تحلیل شدند و نتایج حاصل 1596 کد و 565 مضمون پایه، 86 مضمون سازمان دهنده و 13 مضمون فراگیر به دست آمد. در نتیجه الگوی کسب وکار بخش کشاورزی با 12 جزءِ بخش های مشتریان، ارزش پیشنهادی، جریان درآمدی، کانال ها، ارتباط بامشتریان، ساختار هزینه، فعالیت های کلیدی، منابع کلیدی، معماری سرمایه انسانی، معماری سرمایه مالی، مشارکت های کلیدی و اداره راهبردی کسب وکار طراحی شد.