هانیه فاریابی

مقدمه و هدف: دیابت نوع ۲ و چاقی از مشکلات شایع متابولیک هستند که با تغییرات هورمونی از جمله کاهش سطح استروژن همراه اند. با توجه به نقش ورزش در بهبود تعادل متابولیک، بررسی اثر تمرین تناوبی با شدت بالا بر سطح استروژن می تواند اهمیت ویژه ای داشته باشد. لذا مطالعه حاضر یک مطالعه کاربردی از نوع پایه و طرح تجربی بود که تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی با شدت زیاد بر سطح استروژن سرم رت های ماده چاق مبتلا به دیابت نوع 2 بررسی کرد.روش کار: به منظور اجرای پژوهش حاضر، ۴۰ سر موش ماده نژاد ویستار با سن ۸ هفته با میانگین وزنی ۲۰۰ گرم از مزرعه حیوانات دانشگاه علوم پزشکی کرمان تهیه شد و پس از سازگاری حیوانات با محیط آزمایشگاه، تعداد 40 سر موش به 4 گروه با 10 سر موش تقسیم شدند. گروه ها شامل کنترل سالم، کنترل دیابتی، تمرین سالم و تمرین دیابتی بود. جهت دیابتی کردن نمونه ها یک دوز ۳۵ میلی گرم بر کیلوگرم استرپتوزوتوسین به صورت داخل صفاقی تزریق شد. تمرین تناوبی با شدت بالا به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آنالیز واریانس دوطرفه و به منظور مقایسه بین گروهی از آزمون توکی استفاده گردید. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که ابتلاء به دیابت نوع ۲ منجر به کاهش معنادار سطح استروژن سرم می شود، اما هشت هفته تمرین تناوبی با شدت زیاد، مستقل از وضعیت سلامت یا دیابتی بودن، باعث افزایش سطح استروژن گردید. همچنین تعامل بین دیابت و تمرین نشان داد که این نوع تمرین می تواند تا حدی اثرات منفی دیابت بر سطح استروژن را تعدیل کند. نتیجه گیری: به طور کلی می توان بیان داشت، تمرینات ورزشی به ویژه تمرین تناوبی شدید، می توانند به عنوان رویکردی مکمل و غیر دارویی در مدیریت دیابت و بهبود وضعیت هورمونی مورد استفاده قرار گیرند.