امیراحسان زندی

میراث ناملموس بیشتر در بطن جوامع و گروه ها نشو و نما می یابد و در قالب آیین ها، آداب، رسوم، هنرهای نمایشی، مناسک و دیگر سنتهایی که بیشتر شفاهی و غیر مکتوب هستند متجلی می شود. نظام حقوقی صیانت از میراث ناملموس که شباهت هایی با عهد نامه ی 1972 میراث جهانی دارد. حمایت از میراث ناملموس در این عهدنامه که از آن به درستی به صیانت تعبیر شده است با تحول حقوق بین الملل و شکل گیری نظام حقوقی حمایت بین المللی از میراث فرهنگی از نیمه دوم قرن بیستم در چارچوب یونسکو، سازوکارهای حل وفصل اختلافات بین المللی برای این حوزه نیز پیش بینی شد و به مرور زمان تحول یافت. از سوی دیگر، ماهیت چندوجهی و مختلط میراث فرهنگی و ارتباط آن با موضوعات مختلفی در حقوق بین الملل از قبیل حقوق کیفری، حقوق تجارت ، حقوق سرمایه گذاری و حقوق بشر، حل وفصل اختلافات را در این حوزه ، تخصصی و پیچیده کرده است. به همین جهت برای تقویت روند تکوین و تکامل حقوق بین الملل میراث فرهنگی، لازم است ساختارها و رویه های قضایی در حمایت از میراث فرهنگی تقویت شود.