فضه ابوالحسنی ابراهیم آبادی

به نظر می رسد می توان هوش معنوی را به عنوان مهارتی در تفسیر رویدادها و کشف معنای زندگی و حل مسائل، در ارتباط با زیست دینی دانست. هدف این پژوهش، بررسی رابطه هوش معنوی با نوع دین داری جوانان با کمک نظریه تکثر زیست جهان ها و استعاره بازار برگر و هوش معنوی ایمونز است. ابزار این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته ای بوده که اعتبار آن از طریق اعتبار محتوا و پایایی آن از طریق آلفای کرون باخ تأیید شده است. 384 نفر از جوانان 15 تا 34 ساله شهر یزد با کمک نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده اند. داده ها با نرم افزار spss و تحلیل عاملی و آزمون های ,t f، ضریب همبستگی و تحلیل مسیر تحلیل شدند. یافته ها نشان می دهد دو نوع دین داری عامه و بریکولاژ در بین جوانان شناسایی شده و زنان دین داری عامه و مردان بیشتر دین داری بریکولاژ دارند. پایگاه اقتصادی−اجتماعی با دین داری عامه همبستگی منفی دارد؛ امّا با دین داری بریکولاژ همبستگی مثبت و معنادار دارد. همچنین، همبستگی مثبت و معناداری بین هوش معنوی و نوع دین داری وجود دارد. مدل رگرسیونی نشان می دهد متغیرهای مستقل (هوش معنوی، وضعیت تأهل، پایگاه اقتصادی− اجتماعی) 12 درصد از تغییرات دین داری عامه و 11 درصد از تغییرات دین داری بریکولاژ را تبیین می کنند.