پژوهشی در سکه های عصر ایلخانی موزه های بانک سپه، ملی، مراغه و زنجان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
شماره صفحات:
۶۵ - ۹۹
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
مطالعات تاریخی از منابع گوناگون ممکن است صورت گیرد که سکه های ضرب شده توسط حکومت ها یکی از مهم ترین آن ها به شمار می روند. سکه ها نه تنها وسیله ای برای مبادله اقتصادی، بلکه حامل اطلاعات سیاسی، مذهبی، اقتصادی، هنری و زبانی نیز هستند. سکه ها در تاریخ نگاری دوره ایلخانان ارزش مطالعاتی بسیاری دارند زیرا سکه های این دوره حاوی اطلاعات ارزشمندی از روابط آنان به ویژه با قاآن مستقر در مغولستان و چین و بعضی ایالات نیمه مستقل تابع آنان نظیر ارمنستان، فارس، کرمان، وضعیت اقتصادی، دین و مذهب، زبان، آداب نام گذاری، جایگاه زنان و برخی دیگر از اصول کشورداری هستند که در جای خود می توانند خلأهای کتاب های تاریخ نگاری در این زمینه را جبران نمایند. سؤال اصلی این پژوهش این است که از سکه های ایلخانی چه اطلاعات تاریخ نگارانه ای می توان استخراج کرد؟ پژوهش حاضر به روش توصیفی-تبیینی ضمن بهره گیری از منابع کتابخانه ای و مقاله ها، با تکیه بر سکه های موجود در موزه ها، موضوع را بررسی کرده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که مغولان با هدف حفظ انسجام سیاسی و هم افزایی با مردمان قلمروهای فتح شده، از نمادهای اسلامی بر سکه ها استفاده کردند تا از بروز مشکلات سیاسی ناشی از تغییر شعائر جلوگیری کنند. علاوه بر این، مطالعه سکه های موزه های ذکرشده برخی از باورهای پیشین در خصوص نوع روابط هرکدام از ایلخانان با قاآنان، برگشت اولجایتو از مذهب شیعه، فلسفه وجودی زبان چینی و تعدادی دیگر از این باورها را به چالش کشیده و نکات تازه ای را مطرح کرده است.Research on the Coins of the Ilkhanate Era in the Museums of Sepah Bank, National Museum, Maragheh, and Zanjan
Historical studies can be conducted using various sources, among which coins minted by governments are considered some of the most significant. Coins serve as a medium for economic exchange and carry valuable political, religious, financial, artistic, and linguistic information. With the rise of the Ilkhanate, the scholarly value of coins in historiography was preserved, as Ilkhanid coins contain crucial insights into their relations—particularly with the Khāns based in Mongolia and China, as well as with semi-independent subordinate states like Armenia, Fārs, and Kermān. These coins provide valuable information on economic conditions, religion, language, naming conventions, the status of women, and other principles of governance, thereby filling gaps in historical texts . The main question of this research is: What historiographical information can be extracted from Ilkhanid coins? This study employs a descriptive-explanatory method, utilizing library resources and articles, while also relying on coins available in museums to examine the subject. The findings indicate that the Mongols, in their efforts to maintain political cohesion and foster synergy with the people of conquered territories, used Islamic symbols on coins to prevent political issues arising from changes in religious practices. Moreover, the study of coins in the aforementioned museums has challenged several previous assumptions regarding the nature of relations between various Ilkhans and the Khāns, Öljaitü’s reversion from Shia Islam, the rationale behind the use of the Chinese language, and other related issues, while also introducing new perspectives.
تبلیغات
