بازنمایی جایگاه زنان سوگوار زرتشتی به استناد متن پهلوی ارداویرافنامه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ارداویرافنامه از مکتوبات مهم فارسی میانه کهن زرتشتی است. بنظر می رسد این متن دینی متعلق به قرن ششم میلادی و زمان حکومت خسرو انوشیروان ساسانی (531-579م) بوده است که با هدف انتظام بخشی به ناهنجاری های اجتماعی و گناهان مذهبی نگاشته شده است. این متن، شرح سیر و سلوک شهودی موبدی بنام ویراف است که در معراج روحانی خود از احوال مردمان درگذشته باخبر شده و مجازاتها و پاداشهای آنان را مشاهده نموده است. در واقع فهم این متن گویای دغدغه متولیان امور دینی در باب معضلات اجتماعی و اعتقادی عصر ساسانی و نیاز جامعه به یاداوری مفاهیم اخلاقی و دینی است. جستار حاضر بر اساس رویکرد توصیفی تحلیلی و با تکیه بر ترجمه های موجود از منابع فارسی میانه کهن زرتشتی بر آن است تا جایگاه زنان سوگوار را به استناد متن پهلوی ارداویرافنامه مورد واکاوی قرار دهد و در پی پاسخ گویی به این پرسش است که دیدگاه متن ارداویرافنامه نسبت به زنان سوگوار چه بوده و متاثر از چه عواملی است؟ واکاوی متن، تصویر قابل تاملی از جایگاه زنان در سوگواری ها را ترسیم نموده است. بر اساس یافته های پژوهش، ارداویرافنامه را می توان عینی ترین مستند دینی زرتشتی دانست که با طرح دیدگاهی جنسیتی، زنان را عنصر اصلی برپایی مراسم سوگ دانسته و در قالب طرح مجازاتهای سهمگین نسبت به این مساله هشدار داده است.Representation of the position of women in Zoroastrian tombs based on the Pahlavi text of Ardavirafnameh
Ardavirafnameh is one of the most important Middle Persian texts of Zoroastrianism. It seems that this religious text belongs to the 6th century AD and during the reign of Khosrow Anushirvan Sassanid (531-579 AD), which was written with the aim of bringing order to social anomalies and religious sins. This text is a description of the path of an intuitive named Viraf who, in his spiritual ascension, learned about the conditions of past people and observed their punishments and rewards. In fact, the understanding of this text shows the concern of the custodians of religious affairs regarding the social and religious problems of the Sassanid era and the need of the society to remember moral and religious concepts. Based on the descriptive and analytical approach and relying on the available translations from Middle Persian and Old Zoroastrian sources, the present essay aims to analyze the position of mourning women based on the Pahlavi text of the Arda Virafnameh and seeks to answer the question that the perspective of the text of the Arda Virafnameh What has happened to bereaved women and what factors affect it? The analysis of the text has drawn a thoughtful picture of the position of women in mourning. Based on the findings of the research, Arda Virafnameh can be considered the most objective Zoroastrian religious document, which, with a gender perspective, considered women to be the main element of the mourning ceremony and warned against this issue in the form of severe punishments.
تبلیغات
