تضادهای محلی در بستر فرهنگ و جامعه ایرانی (مورد مطالعه: آیین اوبَجَ در ششتمد خراسان رضوی)
آرشیو
چکیده
در نیم قرن اخیر یکی از مهم ترین پرسش هایی که بخشی از مطالعات روستایی ایران را به خود معطوف داشته، این پرسش بوده است که آیا ایرانیان مشارکت گریز هستند یا مشارکت گرا. گروهی از پژوهش ها، با برجسته سازی تضادهای محلی در جامعه ایرانی، ایرانیان را در کار گروهی و جمعی ناکارآزموده تلقی می کنند. در مقابل چنین دیدگاهی، گروهی از پژوهشگران با استناد به شواهد میدانی، از وجوه وفاق آمیز در جامعه روستایی ایران سخن به میان آورده اند. در این میان، پژوهشِ حاضر ضمن پذیرش وجود تضاد در جامعه روستایی ایران، به دنبال پاسخی برای این پرسش است که سازوکارهای فرهنگی چگونه تضاد را در جامعه ایرانی مدیریت و کنترل می کنند. در این چارچوب، مطالعه حاضر با بررسی یک آیین مدیریت آب در خراسان، در نظر دارد نشان دهد چگونه تضادها و کشمکش ها در بسترِ فرهنگ جامعه ایرانی حل وفصل و مدیریت می شوند. این موضوع با استفاده از روش شناسی کیفی و ملهم از نگاه نظری مردم شناسی به موضوع تضاد، سازمان دهی شده است. یافته ها و نتایج پژوهش، آیین مطالعه شده را به مثابه یک موقعیت میانجی در پس وپیش موقعیت های سیاسی تحلیل می کند. براساس نتایج حاصل از این پژوهش، می توان گفت جامعه ایرانی به رغم تضادها و تنش های محلی و جز آن، به مدد توسل به سازوکارهای فرهنگی و آیینی، در تاریخ انسجام و پایداری اجتماعی خویش را حفظ کرده است.متن
Local conflicts in the context of Iranian culture and society (Case study of the Owbaja rite in Sheshtamad -Khorasan Razavi)
The problem that whether Iranian are participative or not, has been an important question during the half of the recent century among rural studies. While some studies focus on local struggles in Iran society, assume Iranian inexperienced in group cooperation, others based on field observations have emphasized on the consensus aspects of rural areas of Iran.The present study investigates that how cultural mechanisms manage and control conflicts around the division of water -as a scarce source - among farmers in a rural area in Khorasan Razavi province. Inspired by theoretical notions of anthropology and use of qualitative methodology, this study analyzed the noted rite as a mediated situation between political conditions. Results showed that in-spite of local conflicts and tensions, Iranian society has maintained its own solidarity as well as stability by help of cultural and ritual mechanisms.



