طراحی الگوی سیاست گذاری مبتنی بر هوش مصنوعی در سازمان های آموزشی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هوش مصنوعی یکی از ابزارهایی است که می تواند تغییرات قابل توجهی را در روش یادگیری ایجاد کند. پژوهش حاضر کاربردی و به لحاظ روش پژوهش، آمیخته، از نوع طرح اکتشافی متوالی بود. در مرحله کیفی با توجه به سطح اشباع نظری 30 سند خارجی با روش تحلیل مضمون تحلیل شدند. روایی کدها با استفاده از روش خود بازبینی محقق و پایایی با استفاده از پایایی باز آزمون و پایایی بین دو کد گذار تأیید شدند. در مرحله کمی، پس از بررسی روایی(صوری) و پایایی(آزمون آلفا کرانباخ) پرسشنامه محقق ساخته، با توجه به جامعه آماری(70 نفر) از طریق جدول مورگان تعداد 59 نفر به عنوان نمونه تعیین و به روش نمونه گیری تصادفی در بین نمونه آماری توزیع شد. نتایج نشان داد الگوی سیاست گذاری مبتنی بر هوش مصنوعی در سازمان های آموزشی شامل ضرورت ها، ویژگی ها، الزامات و پیامدها است. همچنین چالش های این الگو شامل حوزه تکنیکی، حوزه آموزش و حوزه اخلاق اجتماعی بود که در بعد تکنیکی، ناتوانی در مطالعه مهارت های نرم مرتبط باشخصیت، نگرش، تعهد و رفتار انسان، در بعد آموزش، تشدید نابرابری های آموزشی با افزایش شکاف دیجیتالی در بین فراگیران و در بعد اخلاق اجتماعی، امکان تصمیم گیری غیراخلاقی بالاترین رتبه را بین چالش ها دارند.Designing a policy-making model based on artificial intelligence in educational organizations
Artificial intelligence is one of the tools that can create significant changes in the learning method. The present study was applied and in terms of research method, mixed, of the type of sequential exploratory design. In the qualitative stage, 30 external documents were analyzed using the content analysis method according to the level of theoretical saturation. The validity of the codes was confirmed using the researcher's self-review method and the reliability was confirmed using the test-retest reliability and inter-coder reliability. In the quantitative stage, after examining the validity (face) and reliability (Cronbach's alpha test) of the researcher-made questionnaire, a statistical sample of 59 people was determined using the Morgan table according to the statistical population (70 people) and distributed among the statistical sample by random sampling. The results showed that the policy-making model based on artificial intelligence in educational organizations includes necessities, characteristics, requirements and consequences. The challenges of this model also included the technical, educational, and social ethics domains. In the technical dimension, the inability to study soft skills related to personality, attitude, commitment, and human behavior; in the educational dimension, the intensification of educational inequalities with the increase in the digital divide among learners; and in the social ethics dimension, the possibility of making unethical decisions ranked highest among the challenges.
تبلیغات
