تأثیر مشارکت اقتصادی زنان در بازار کار کشور بر منابع و مصارف سازمان تأمین اجتماعی
آرشیو
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش بررسی تأثیر مشارکت اقتصادی زنان بر منابع و مصارف سازمان تأمین اجتماعی و پیش بینی منابع از دست رفته سازمان به واسطه عدم مشارکت زنان در بازار کار در استان های ایران است. روش: در این پژوهش، به منظور بررسی اثر مشارکت اقتصادی زنان بر منابع و مصارف سازمان تأمین اجتماعی، دو معادله رگرسیون با بهره گیری از تکنیک اقتصادسنجی دوربین فضایی (Spatial Durbin) برای استان های کشور در بازه زمانی سال های ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ برآورد شده است. در این مدل، ساختار منابع و مصارف سازمان تأمین اجتماعی در سطح استانی مورد توجه قرار گرفته است. یافته ها: پیش بینی می شود به ازای یک واحد درصد افزایش مشارکت اقتصادی زنان در استان های ایران میزان منابع و مصارف سازمان تأمین اجتماعی به ترتیب به میزان 2534215 و 1283637 میلیون ریال افزایش یابد؛ بنابراین، طی سال های 1390-1400 که به طور متوسط میزان مشارکت اقتصادی زنان برابر 14.17 درصد است، میزان منابع از دست رفته سازمان به واسطه عدم مشارکت اقتصادی زنان برابر با 217511673 میلیون ریال است. نتیجه گیری: طبق نتایج با افزایش مشارکت اقتصادی زنان، منابع سازمان تأمین اجتماعی در مقایسه با مصارف در استان های ایران به میزان بیشتری افزایش می یابد و از طرفی عدم مشارکت اقتصادی زنان موجب ازدست رفتن بخش قابل توجهی از منابع سازمان می شود. بر این اساس پیشنهاد می شود دولت ها با اجرای سیاست های جامع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی فرصت های شغلی زنان را افزایش داده و به رشد مشارکت اقتصادی آن ها در بخش رسمی کمک کنند.The Impact of Women’s Economic Participation in the Labor Market on the Resources and Expenditures of the Iranian Social Security Organization
Purpose: This study investigates the impact of women’s economic participation on the resources and expenditures of the Iranian Social Security Organization (SSO) and estimates the organization’s lost revenues due to women’s non-participation in the labor market across Iranian provinces. Methods: In order to evaluate the impact of women's economic participation on the revenues and expenditures of the Social Security Organization, this study estimates two regression equations using the spatial Durbin econometric technique. The model considers provincial-level data across Iran during the period 2011–2021 (1390–1400 in the Iranian calendar), taking into account both the revenue and expenditure structures of the Social Security Organization. Results: Findings indicate that a one-percentage-point increase in women’s economic participation in Iranian provinces leads to an estimated increase of 2,534,215 million IRR in the organization’s revenues and 1,283,637 million IRR in its expenditures. During 2011–2021, when the average women’s participation rate was 14.17%, the estimated lost revenues due to women’s low participation amounted to 217,511,673 million IRR. Conclusion: Increasing women’s economic participation contributes to a greater rise in SSO resources compared to expenditures. Conversely, women’s non-participation results in significant resource losses for the organization. Therefore, it is recommended that policymakers implement comprehensive economic, social, and cultural strategies to enhance women’s employment opportunities and promote their participation in the formal labor market.
تبلیغات
