چالش ها و محدودیت های تربیت عقلانی از منظر فارابی
آرشیو
چکیده
هدف پژوهش: پژوهش حاضر، موانع تربیت عقلانی را براساس اندیشه فارابی بررسی کرده و نقش آن را در شکل گیری جامعه ای خردمحور تحلیل می کند. مساله اصلی پژوهش: پرسش اصلی این است که چه عواملی مانع شکوفایی قوه عقل می شوند. روش شناسی پژوهش: این بررسی با روش پدیدارشناسی توصیفی به شیوه کلایزی، انجام شده است و برای رسیدن به درک عمیقی از موانع تربیت عقلانی، منابع اصلی فارابی را، به ویژه "آراء اهل المدینه الفاضله" و "السیاسه المدنیه"، بررسی کرده است. یافته های پژوهش: یافته های پژوهش نشان می دهد که 9 مورد از جمله جهل، تعصب و تقلید کورکورانه، ضعف اراده، غلبه قوای شهوانی و غضبی بر نفس، فرهنگ عمومی ناسالم، خرافات، فقدان الگوهای عقلانی، خطاهای زبانی، ساختارهای غیرعقلانی و استبداد و غیرشایسته سالاری، موانع اصلی تربیت عقلانی محسوب می شوند. بر این اساس، اصلاح نظام آموزشی برای تقویت تفکر انتقادی، ترویج فرهنگ مبتنی بر خردورزی و ارتقای شایسته سالاری در نظام حکومتی، از جمله راهکارهای پیشنهادی برای رفع این موانع است. این پژوهش بر ضرورت بازخوانی اندیشه های فارابی برای حل بحران های معاصر و ارتقای تفکر عقلانی در جوامع امروز تأکید دارد.Challenges and Limitations of Rational Education from Farabi’s Perspective
Object: The present study examines the obstacles to rational education based on Farabi’s thought and analyzes its role in shaping a reason-oriented society. The main question: What factors hinder the flourishing of the faculty of reason, and how can they be overcome? Research Method: This research employs the descriptive phenomenological method using Colaizzi's approach and explores Farabi’s primary works, particularly The Opinions of the People of the Virtuous City and Political Regime, to gain a deep understanding of the barriers to rational education. Findings: The findings indicate that nine key factors, including ignorance, fanaticism and blind imitation, weakness of will, dominance of appetitive and irascible faculties over the soul, an unhealthy public culture, superstitions, lack of rational role models, linguistic errors, irrational structures, and tyranny and lack of meritocracy, are the main obstacles to rational education. Accordingly, educational system reform to strengthen critical thinking, promoting a culture based on rationality, and enhancing meritocracy in governance are among the proposed solutions to address these obstacles. This study underscores the necessity of revisiting Farabi’s ideas to address contemporary crises and enhance rational thinking in modern societies.
تبلیغات
