بررسی لوازم ذهنی-عینی نظریه وحدت وجود در اندیشل پاراماهانسا یوگاناندا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نظریه وحدت وجود نزد پاراماهانسا یوگاناندا به منزله محور تمام نگرش ها و کنش های انسان است؛ زیرا نه تنها آن را مؤید و موجب اتحاد با خدا می داند، بلکه عامل تحقق موفقیت را در سیطره این نگرش به حساب می آورد. ازاین رو، پرسش مقاله این است که تا چه اندازه الزامات ذهنی عینی نظریه وحدت وجود در اندیشه یوگاناندا اعتبار دارد؟ یافته های پژوهش که با روش تحلیلی انتقادی انجام شده است، نشان می دهد این نظریه که برمدار تبیین وی از اصالت شهود و اتحاد وجودی فراهم می شود، از انسجام کافی برخوردار نیست؛ چراکه در مقام اعتباربخشی به شهود، نه تنها آگاهی حسی را نامعتبر می داند، بلکه کلیت فرآیند اندیشه و عقلانیت را نیز بی اعتبار می خواند. ازیک سو، خوانش «حلولی» او از نظریه، به لحاظ منطقی امکان پذیر نبوده و برداشتی سطحی قلمداد می شود و ازسوی دیگر، در سیطره نظریه، به منزله عامل موفقیت دچار تسری حکم و سفسطه می شود؛ چون غفلت می ورزد که اعتقاد به این نگرش، قرین کوشش های متناسب با مصادیق موفقیت است.An Examination of Subjective and Objective Aspects of the “Unity of Existence” Theory in Paramahansa Yogananda's Thought
The theory of the unity of being, according to Yogananda, is pivotal in understanding human actions and attitudes. According to him, not only does this theory confirm and lead to the unification with the Divine, but its ascendancy also leads to success. This article deals with one major question: To what extent do the subjective-objective necessities of the theory of the unity of being remain valid in Yogananda’s thought? Through an analytical and critical method, this article shows that the theory, which is based on Yogananda’s explanation of the primacy of intuition and existential unification, fails to remain coherent because in his validation of intuition, he not only invalidates sensory knowledge, but he also invalidates the entire procedure of thinking and rationality. His imanationist interpretation of the unity of being is not logically viable and is deemed to be a superficial take. On the other hand, he also falls into sophistry and fallacy when he represents the theory as a source of success as he neglects that such an approach leads to a confusion between success and its examples .
تبلیغات
