نقدی بر حکم به حرمت تولید سلاح هسته ای تفکیک میان «تولید» و «استفاده» (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
امروزه سلاح های هسته ای به عنوان یکی از ابزارهای قدرت برخی از کشورها شناخته می شود؛ به نحوی که دکترین دفاعی این کشورها بر پایه وجود این سلاح ها استوار است. مطابق نظریه بازدارندگی هسته ای، داشتن سلاح هسته ای می تواند کشورها را از آغاز جنگ یا حمله به یکدیگر بازدارد که این نظریه به ویژه در دوران جنگ سرد میان ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی به وضوح قابل مشاهده بود. در فقه امامیه، بسیاری از فقها به حرمت استفاده از سلاح هسته ای و به طور کلی، سلاح های کشتار جمعی تأکید دارند. اما برخی محققین، علاوه بر حرمت استفاده، تولید سلاح هسته ای را نیز حرام دانسته اند. در این مقاله، دلایل پژوهشگرانی که حرمت تولید سلاح هسته ای را نتیجه گرفته اند، مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. از طرفی ملازمه ای نیز بین تولید و استفاده از سلاح هسته ای وجود نداشته که به واسطه آن، بتوان به حرمت اینگونه سلاح ها، حکم کرد. با توجه به این دیدگاه که «تولید» سلاح هسته ای می تواند به عنوان یک عامل بازدارنده عمل کند؛ هدف از انجام این پژوهش، نقد و بررسی حکم اوّلی تولید سلاح هسته ای می باشد. نتایج این تحقیق که به روش توصیفی-تحلیلی صورت گرفته، نشان می دهد که علی رغم حکم به حرمت استفاده از سلاح های هسته ای، برخلاف نتایج تحقیقاتی که تاکنون صورت گرفته، دلیل مستحکمی برای حرمت تولید آن وجود ندارد. بلکه با استناد به اصل اباحه و برائت، جواز تولید این سلاح ها را می توان اثبات نمود. علاوه بر آن، دلایل اثباتی وجود دارد که مستند به آن، حتی وجوب تولید سلاح هسته ای نیز ثابت می شود، به نحوی که تولید آن نیز لغو نگردد.A Critique of the Ruling for the Prohibition of the Production of Nuclear Weapons Distinguishing Between “Production” and “Use”
Today, nuclear weapons are recognized as one of the tools of power for certain countries, to the extent that the defensive doctrines of these countries are based on the existence of these weapons. According to the theory of nuclear deterrence, possessing nuclear weapons can deter countries from initiating war or attacking one another, a theory particularly evident during the Cold War between the United States and the Soviet Union. In Shi'a jurisprudence, many jurists emphasize the prohibition of using nuclear weapons and, in general, weapons of mass destruction. However, some researchers have deemed the production of nuclear weapons to be prohibited, in addition to their use. This paper critiques the reasons posited by researchers who have concluded that the production of nuclear weapons is forbidden. Furthermore, there is no inherent connection between the production and use of nuclear weapons that could justify a prohibition against these types of weapons. Given the perspective that the "production" of nuclear weapons can act as a deterrent, the aim of this research is to analyze the initial ruling regarding the production of nuclear weapons. The results of this descriptive-analytical study reveal that, despite the ruling against the use of nuclear weapons, there is no strong evidence for prohibiting their production, contrary to previous research findings. Rather, invoking the principle of permissibility and dissociation (ibāḥa and barā’a), the permissibility of producing these weapons can be substantiated. Additionally, there are foundational arguments that could even establish the obligation to produce nuclear weapons, in a manner that does not render their production void.
تبلیغات
