تأثیر انسجام خانوادگی بر میزان گردشگری خانوادگی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: با اینکه گردشگری خانوادگی کارکردهای اقتصادی، فرهنگی و روانی مهمی بر جامعه، خانواده و فرد دارد، اما گزارش ها نشان می دهد که این نوع گردشگری در ایران کم است و مطالعات در مورد علل پایین بودن میزان گردشگری خانوادگی نیز کم است. علاوه بر این، در بررسی های انجام شده به عامل خانواده خصوصاً انسجام خانواده نیز توجهی نشده است. در این تحقیق تلاش می شود تا تأثیر انسجام خانواده بر میزان گردشگری خانوادگی بررسی شود. روش شناسی: نمونه آماری 382 نفر از دختران دانش آموز شهر بابل هستند که به شیوه انتخاب تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. مقیاس سنجش نیز پرسش نامه محقق ساخته است که با 4 پرسش میزان گردشگری خانوادگی و با 12 گویه، انسجام اجتماعی در چهار بعد میزان گردش ساعتی خانواده، میزان مهمانی رفتن، میزان تصمیم گیری فرزندان و بدرفتاری والدین به هم را اندازه گیری می کند. برای بررسی میزان تأثیر نیز از نرم افزار پی ال اس استفاده شد. یافته ها: 10.7 درصد از خانواده ها اصلاً خانوادگی به پارک و 9.2 درصد نیز اصلاً خانوادگی به کنار دریا نرفته اند، پدران بیشتر از مادران با همسر بدرفتاری دارند. 15.7 درصد از پاسخ گویان اصلاً به گردشگری خانوادگی 1 یا 2 روزه نرفتند. میزان گردش ساعتی خانوادگی، مهمانی رفتن خانوادگی، تصمیم گیری فرزندان، بدرفتاری پدر به مادر به ترتیب 13، 5، 2 و 4 درصد از واریانس میزان گردشگری خانوادگی را تبیین می کنند. نتیجه گیری و پیشنهادات: حضور بیشتر خانواده ها در گردش های ساعتی، در پارک ها، کنار دریاها، مهمانی رفتن ها، افزایش تصمیم گیری فرزندان، انسجام خانوادگی را تقویت و به دنبال آن، میزان گردشگری خانوادگی نیز بیشتر شود. نوآوری و اصالت: به کارگیری نظریه انسجام خانواه و بررسی تأثیر انسجام خانواده در ابعاد: گردش های ساعتی خانوادگی، مهمانی های خانوادگی، نقش فرزندان در تصمیم گیری و بدرفتاری های والدین به هم بر گردشگری خانوادگی.The Impact of Family Cohesion on the Family Tourism Amount
Context and Purpose: Although family tourism has important economic, cultural, and psychological functions for society, families, and individuals, reports indicate that this type of tourism is low in Iran. Studies on the reasons for the low rate of family tourism are also scarce. In addition, previous studies have not paid attention to the family factor, especially family cohesion. This research aims to examine the impact of family cohesion on the rate of family tourism. Design/methodology/approach: The sample size included 382 female Babol City students selected through cluster random sampling. The measurement scales were a researcher-made questionnaire that measured the amount of family tourism with four questions and social cohesion with 12 items in four dimensions: the amount of family outings, the amount of family gatherings, the amount of children’s decision-making, and the amount of parents’ mistreatment of each other. PLS software was also used to examine the effect. Findings: Results revealed that 10.7% of families have never gone to the park, and 9.2% have never gone to the seaside with all family members. Fathers are more likely to misbehave with their spouses than mothers. Moreover, 15.7% of respondents have never gone on a one- or two-day family trip. The amount of family outings, family gatherings, children's decision-making, and father-mother misbehavior explain 13%, 5%, 2%, and 4% of the variance in the amount of family tourism, respectively. Conclusion: Efforts should be made to strengthen family cohesion by having families participate more in family outings (in parks, at the seaside) and family gatherings. This would increase children's decision-making, and consequently, the amount of family tourism would increase. Originality/value: Applying the theory of family cohesion and examining the impact of family cohesion in the dimensions of family outings, family parties, the role of children in decision-making, and parental mistreatment on family tourism are among the originality of the present research.
تبلیغات
