واکاوی نقش دیپلماسی اقتصادی و رویکرد ژئواکونومیک در اقتدار ملی ایران؛ با تأکید بر ژئوانرژیک (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در عصر کنونی، دیپلماسی اقتصادی و رهیافت ژئواکونومیک از نقش و اهمیت ویژه ای در راستای اقتدار ملی و ارتقای جایگاه ایران در معادلات سیاسی اقتصادی منطقه ای و جهانی برخوردار است. دیپلماسی اقتصادی، توسعه اقتصادی و جهانی شدن، پیوندی عمیق و ناگسستنی با یکدیگر دارند. بر این اساس، سیاست خارجی ایران نیازمند اتخاذ رویکردی متناسب با رهیافت ژئواکونومیک و شرایط و تحولات جدید در عصر جهانی شدن روزافزون اقتصاد است. منابع و ذخایر انرژی به عنوان مهم ترین ظرفیت های ژئواکونومیک ایران، امروزه و در عصر جهانی شدن اقتصاد، از اهمیت ویژه ای برخوردارند. مسئله اصلی تحقیق این است که بهره گیری از موقعیت ژئواکونومیک ایران بر محور ژئوانرژیک تا پایان نیمه اول قرن بیست و یکم، مستلزم چه تغییر رویکردی است؟ بر این اساس، فرضیه تحقیق عبارت است از اینکه بهره گیری از موقعیت ژئواکونومیک ایران بر محور ژئوانرژیک تا پایان نیمه اول قرن بیست ویکم، مستلزم تغییر رویکرد و گذار از دیپلماسی سنتی به دیپلماسی اقتصادی است. روش تحقیق براساس هدف، از نوع کاربردی و براساس ماهیت، از نوع توصیفی و تحلیلی است. تعداد 34 پرسشنامه از طریق اساتید و کارشناسان مرتبط با موضوع تکمیل، و با استفاده از نرم افزار Spss و آزمون T-Test و رگرسیون چندمتغیره مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج و یافته های استنباطی تحقیق، با توجه به موقعیت و ظرفیت های کم نظیر ژئوانرژیک ایران از یک سو و روند انتقال از سوخت های فسیلی به منابع انرژی تجدیدپذیر ازسوی دیگر، تا پایان نیمه اول قرن بیست و یکم، بیانگر ضرورت تغییر رویکرد از دیپلماسی سنتی به دیپلماسی اقتصادی است.Analyzing the Role of Economic Diplomacy and the Geoeconomic Approach in Iran's National Authority with an Emphasis on Geoenergics
In the contemporary age, diplomatic diplomacy and the geoeconomic approach enjoy a special role and importance in increasing national authority and upgrading Iran's position in regional and international economic and political equations. There is a deep and unbreakable relationship between economic diplomacy, economic development, and globalization. Accordingly, Iran's foreign policy requires adoption of a suitable approach suitable for the geoeconomic approach and for new conditions and developments in the age of ever increasing economic globalization. As Iran's most important geoeconomic capacities, the energy resources and reserves are of particular importance today in the age of economic globalization. The main purpose of this research is to answer the question "What change in approach is required to take advantage of Iran's geoeconomic position on the geoenergetic axis by the end of the first half of the 21st century?" Therefore, the research hypothesis is "A change of approach and the transition from traditional diplomacy to economic diplomacy are needed for utilization of Iran's geoeconomic position based on tapping geoenergics by the end of 2050. This is an applied study in terms of its purpose and a descriptive-analytical one with respect to its nature. SPSS, T-Test, and multivariate regression were used to analyze the 34 questionnaires completed by professors and experts on the subject of the research. Considering Iran's rare geoenergy position and capacities on the one hand, and the trend of transitioning from fossil fuels to clean and renewable sources of energy by the end of 2050 on the other hand, the inferential results and findings of this study indicate the need for a change of approach from traditional diplomacy to economic diplomacy.
تبلیغات
