Reza Shah and the National Assembly: A Re-examination of Despotism in the Structure of Laws from the Sixth to Twelfth Sessions (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
Research Objective: The present study aims to examine how Reza Shah's despotism influenced the Iranian legislative system in the contemporary era. This is primarily done through an analysis of the National Assembly's performance during its sixth to twelfth sessions. The study also aims to explain the mechanisms used to strengthen authoritarianism by intervening in the legislative process. Research Methodology: This paper utilizes the theoretical framework of patrimonialism and employs a documentary method with descriptive analysis. Historical sources, official documents, and legislative texts form the basis for data collection and analysis.Findings: The research findings indicate that Reza Shah successfully manipulated the legislative environment to consolidate his personal power. He achieved this by undermining the Assembly's independence, interfering in the composition of its representatives, eliminating political opponents, and leveraging authoritarian legitimacy. These interventions not only impacted the selection process of representatives but also significantly influenced the content of the laws passed. Conclusion: The study concludes that Reza Shah's despotism, by dominating the legislative body, played a crucial role in weakening political institutions and reducing the transparency of the legislative process in Iran. By offering a clear depiction of the interplay between authoritarianism and legislation, this study contributes to a more profound understanding of institution- building in contemporary Iranian historyرضاشاه و مجلس شورای ملی: بازخوانی استبداد در ساختار قوانین ادوار ششم تا دوازده
استبداد رضاشاه یکی از عوامل مؤثر بر تغییر مسیر نظام قانونگذاری ایران در دوران معاصر بوده است. در پی شکست مشروطیت و بحرانهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ناشی از جنگ جهانی اول، رضاشاه با استفاده از فضای بی ثبات ونیاز عمومی به امنیت و ثبات، به قدرت رسید. او ابتدا تلاش کرد حمایت نمایندگان مجلس را جلب کند، اما پس ازدستیابی به سلطنت، نظام قانونگذاری را به ابزار استبدادی خود تبدیل کرد.این پژوهش با چارچوب نظری پاتریمونیالیسم به بررسی ادوار ششم تا دوازدهم مجلس شورای ملی پرداخته و نشان میدهد که استبداد رضاشاه چگونه از طریق دخالت مستقیم در ترکیب نمایندگان و فرآیند قانونگذاری، خروجی قوانین را در راستای تقویت اقتدار شخصی خود هدایت کرده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که رضاشاه با بهره گیری از مشروعیت استبدادی و تضعیف استقلال مجلس، قوانین را مطابق منافع حکومتی خویش شکل داده است. بررسی تعاملات رضاشاه با نمایندگان مجلس نشان میدهد که او با اتخاذ سیاستهای سختگیرانه و حذف مخالفان سیاسی، توانست فضای مجلس را در راستای اهداف حکومت خود کنترل کند. علاوه بر این، استبداد رضاشاه نه تنها بر ترکیب نمایندگان اثر گذاشت، بلکه محتوای قوانین تصویب شده را نیز به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار داد. این مطالعه با روش اسنادی و تحلیل توصیفی، تصویری روشن از تأثیر حکومت استبدادی بر عملکرد قانونگذاری در ایران ارائه میدهد و نقش اقتدارگرایی در شکل گیری نهادهای سیاسی و کاهش شفافیت قانونگذاری را برجسته میسازد.
تبلیغات
