مقایسه جایگاه تصوف بیتالمقدس دوره مملوکی و عثمانی
آرشیو
چکیده
تصوف پیش از تاسیس ممالیک با روندهایی از زوال و رشد در بیت المقدس به صورت پایدار حضور داشت. با باز پس گیری بیت المقدس از دست صلیبیان به دست صلاح الدین، کارکردهای مشروعیت بخشی بیت المقدس برای ایوبیان و ممالیک سبب شد تا به این شهر توجه بیشتری شود. بخش مهمی از این مشروعیت بخشی از نهاد تصوف تامین میشد که صوفیان، خانقاه ها و مرشدهای آنها برای دولت شام و مصر مشروعیت را تامین میکردند. دولت عثمانی در قرن دهم به بیت المقدس تسلط یافت اما با وجود استمرار نهادهای تصوف در بیت المقدس، تصوف دیگر مانند دوره مملوکی در بیت المقدس اهمیت سیاسی نداشت. این امر تا حد زیادی ناشی از منشا تصوف این دو حکومت و تفاوت وابستگی آنها به بیت المقدس بود. سوال اصلی این پژوهش آن است که سنخ تصوف متفاوت سلطنت ممالیک و عثمانی چه تاثیری بر رویکرد آنها به بیت المقدس داشت؟ برای پاسخ به این مسئله از روش تطبیقی در زمینه های تصوف، طریقت ها و محل تمرکز طریقت ها در دو سلطنت بر اساس روند تاریخی استفاده شده است. یافته های پژوهشی حاکی از آن است که تفاوت عمده بین تصوف خراسانی عثمانی و تصوف شامی ممالیک سبب شده تا ممالیک بر بیت المقدس تاکید کنند در حالی که تصوف عثمانیان نیازی به مرکزیت بیت المقدس نیاز نداشت.Comparison of the Status of Sufism in Mamluk and Ottoman Jerusalem
Sufism had a sustained presence in Jerusalem before the establishment of the Mamluks, undergoing periods of decline and growth. With the recapture of Jerusalem from the Crusaders by Saladin, the legitimizing functions of Jerusalem for the Ayyubids and Mamluks led to increased attention towards this city. A significant part of this legitimization was provided by the Sufi institution, where Sufis, their khanqahs (Sufi lodges), and murshids (spiritual guides) provided legitimacy for the states of Syria and Egypt. The Ottoman Empire gained control of Jerusalem in the tenth century AH (sixteenth century CE), but despite the continuation of Sufi institutions in Jerusalem, Sufism no longer held the same political importance as it did during the Mamluk period. This was largely due to the origins of Sufism in these two governments and the difference in their dependence on Jerusalem. The main question of this research is: what impact did the different types of Sufism in the Mamluk and Ottoman Sultanates have on their approach to Jerusalem? To answer this question, a comparative method has been used in the areas of Sufism, Sufi orders (tariqahs), and the focal points of these orders in the two sultanates, based on the historical process. The research findings indicate that the fundamental difference between the Khorasani Sufism of the Ottomans and the Levantine Sufism of the Mamluks caused the Mamluks to emphasize Jerusalem, while the Sufism of the Ottomans did not require the centrality of Jerusalem.
تبلیغات
