تببین نقش روحانیت تهران در شکل گیری و گسترش انقلاب اسلامی بر اساس نظریه رفتار جمعی نیل اسملسر (1340–1357) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نظریه رفتار جمعی نیل اسملسر به طور خاص به تحلیل عواملی می پردازد که بر شکل گیری انقلاب ها در جوامع مختلف تأثیر می گذارند. در جریان انقلاب اسلامی ایران، برخی نهادهای اجتماعی مهم، مانند روحانیت تهران، نقشی برجسته در روند تحولات این رویداد بزرگ قرن اخیر ایفا کردند. محمدرضا شاه پهلوی با پیگیری سیاست های مدرنیزاسیون، شرایط ساختاری لازم را برای تحریک روحانیت تهران به وجود آورد. تصویب لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی یکی از اقدامات کلیدی بود که موجب آغاز فعّالیّت های مبارزاتی روحانیت گردید و در نتیجه، فشار ساختاری بر رژیم ایجاد شد. روحانیت تهران نیز با گسترش تفکر مبارزاتی و تعمیم باورهای خود، مرحله گسترش باورهای عمومی و فعال سازی جامعه را آغاز کردند. با وقوع رویدادهای تنش زا نظیر برخوردهای دولت با نهاد روحانیت، این نهادها به ویژه پس از انتخاب امام خمینی به عنوان رهبر انقلاب، مرحله بسیج و رهبری کاریزمایی را فعال کردند. شکل گیری رهبری و گسترش مبارزات روحانیت تهران به ویژه با رهبری امام خمینی باعث گسترش روزافزون انقلاب شد. در نتیجه، شرایطی فراهم شد که رژیم نتوانست کنترل اجتماعی را حفظ کرده و سرکوب بیشتری را اعمال کند. در این فضا، رفتار جمعی که طبق نظریه نیل اسملسر قابل تحلیل است، به طور چشم گیری ظهور کرد و درنهایت منجر به وقوع انقلاب اسلامی شد. یافته های این پژوهش نشان می دهند که نظریه رفتار جمعی اسملسر به طورکامل با روند شکل گیری انقلاب اسلامی ایران و نقش اساسی روحانیت تهران در آن سازگار و قابل ارزیابی است. این تحقیق با روش توصیفی-تحلیلی و بهره گیری از اسناد، روزنامه ها، خاطرات و منابع کتابخانه ای انجام شده است.Explaining the role of Tehran's clergy in the formation and expansion of the Islamic revolution based on the theory of collective behavior of Neil Smelser (1340-1357(
Neil Smelser's theory of collective behavior specifically analyzes the factors that influence the formation of revolutions in different societies. During the Iranian Islamic Revolution, some important social institutions, such as Tehran's clergy, played a prominent role in the developments of this great event of the next century. Mohammadreza Shah Pahlavi, by pursuing modernization policies, created the necessary structural conditions for the movement of Tehran's clergy. The approval of the state and provincial associations bill was one of the key measures that started the clergy's campaign activities and as a result, structural pressure was created on the regime. The clergy of Tehran also started the stage of expanding public beliefs and activating the society by expanding their combative thinking and generalizing their beliefs. With the occurrence of tension-causing events such as the confrontation between the government and the clerical institution, these institutions activated the stage of mobilization and charismatic leadership, especially after the election of Imam Khomeini (RA) as the leader of the revolution. The formation of the leadership and the expansion of the Tehran clergy's struggles, especially under the leadership of Imam Khomeini (RA), caused the ever-increasing expansion of the revolution. As a result, conditions were created where the regime could not maintain social control and apply more repression. In this space, the collective behavior that can be analyzed according to Neil Smelser's theory, emerged dramatically and ultimately led to the Islamic Revolution. The findings of this research show that Smelser's theory of collective behavior is fully compatible with the formation process of Iran's Islamic Revolution and the essential role of Tehran's clergy in it. This research was done with descriptive-analytical method and using documents, newspapers, diaries and library resources.
تبلیغات
