مطالعه تطبیقی وضعیت آموزشی گیلان در دوره های قاجار و پهلوی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از مسائل بنیادی و حائز اهمیت در شناخت وضعیت اجتماعی و سیاسی هر جامعه، بررسی و مطالعه ساختار و وضعیت نهادهای آموزشی آن جامعه است. به عبارت دیگر وضعیت و ساختار آموزشی هر جامعه زیربنای تحولات اجتماعی و سیاسی آن به شمار می رود؛ از این رو مطالعه صحیح آن می تواند به شناخت بهتر ساختار اجتماعی و سیاسی آن جامعه در بازه های زمانی مختلف منتج شود. وضعیت آموزشی گیلان در دوره معاصر، به دلیل کمبود اسناد و مدارک مربوط، تاکنون کمتر مورد توجه پژوهشگران تاریخ معاصر قرار گرفته است. لذا با توجه به اهمیت موضوع، پژوهش حاضر تلاش دارد تا با تکیه بر اسناد و مکتوبات دوره قاجار و پهلوی و با شیوه توصیفی_تحلیلی به مطالعه تطبیقی وضعیت آموزشی گیلان در دوره های قاجار و پهلوی بپردازد. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن است که ساختار آموزشی گیلان که تا دهه های ابتدایی دوره قاجار بیشتر به شیوه سنتی اداره می شده، از اواسط این دوره و هم راستا با سایر مناطق کشور به سمت نوین شدن خیز برداشته است. این روند در سال های پس از مشروطه و به ویژه در دوره پهلوی، متأثر از فضای سیاسی جامعه، شدت و سرعت بیشتری پیدا و فراز و فرود زیادی را تجربه کرده است.A comparative study of the educational situation of Gilan in the Qajar and Pahlavi periods
One of the fundamental and important issues in understanding the social and political situation of any society is to examine and study the structure and status of the educational institutions of that society. In other words, the educational status and structure of each society is the foundation of its social and political developments; Therefore, its correct study can lead to a better understanding of the social and political structure of that society in different time periods. The educational situation of Gilan in the contemporary period, due to the lack of related documents, has been paid less attention by contemporary history researchers. Therefore, according to the importance of the subject, the present research tries to study the comparative study of the educational situation of Gilan in the Qajar and Pahlavi periods by relying on the documents and letters of the Qajar and Pahlavi periods and with a descriptive-analytical method. The findings of the current research indicate that the educational structure of Gilan, which was mostly managed in a traditional way until the early decades of the Qajar period, has taken a step towards modernization since the middle of this period and in line with other regions of the country. In the post-constitutional years and especially during the Pahlavi period, this process has gained more intensity and speed and has experienced many ups and downs due to the political atmosphere of the society.
تبلیغات
