تحلیل لالایی های شمال خراسان بر اساس نظریه مکتب فرانکفورت
آرشیو
چکیده
لالایی یکی از انواع ترانه های عامیانه است که مردمان اولیه برای بیان احساسات خود به کار گرفته اند. این نوع ادبی چون مطابق با باور، فرهنگ، و شرایط اجتماعی و سیاسی مردم شکل گرفته است می تواند انعکاس دهنده ابعاد مختلف فرهنگ، ساخت های اجتماعی و فرهنگی و فضای سیاسی و اجتماعی حاکم بر زمانه باشد. به همین جهت نگارندگان به روش تحلیلی - توصیفی و با کمک نظریات متفکران مکتب انتقادی فرانکفورت به تحلیل لالایی های شمال خراسان پرداختند که نتیجه پژوهش چند ویژگی برجسته را در این آثار آشکار می کند. نخستین ویژگی پدرسالاری است. در صدای لالایی مادران قدرت زنان به چشم نمی خورد و قدرتی نمایان است که فقط از آن مردان می باشد و زنان در این لالایی ها کم منزلت اند و کار پدر، مستقیم ترین نمایش اقتدار سرمایه است. عنصر بعدی سلطه است که لالایی ها نشان می دهد باورهای فرهنگی رشد روانی زنان را متزلزل کرده و آنها را سلطه پذیر و وابسته گردانیده است و این نوع سلطه در وجود زنان نهادینه شده است. موضوع بعدی چندهمسری که زنان نمی توانند به صورت مستقیم به آن اعتراض کنند و لالایی ها، اعتراض منفعلانه و خشم خاموش آنها را منعکس می کنند زیرا در حکومت مطلقه مرد، سازمان دهی تعداد افراد تحت قدرت رئیس خانواده است. نکته آخر این است که این نوع لالایی ها با وجود بیان اعتراض منفعلانه زنان، به عنوان بخشی از فرهنگ عامه اساساً فاقد هرگونه توان بالقوه رهایی بخش هستند و در آنها هیچ استقلال فکری و ابتکار جدیدی بروز پیدا نمی کند و در خدمت تحکیم روابط سلطه و تفاوت طبقاتی هستند.The Analyses of North Khorasan’s Lullabies Based on Frankfort School
Lullaby is one of the folk songs that people in olden times employed to express their feelings. Since formed according to these people’s beliefs, culture, and socio-political conditions, lullabies can reflect the various dimensions of dominant socio-cultural structures. Hence, the authors of the present study analyzed North Khorasan’s lullabies in the light of Frankfort School scholars’ theories. The study’s findings revealed some of their prominent features. Patriarchy was their first characteristic. In these lullabies, readers do not encounter powerful mothers; they are less dignified and respected. The socially-manifested power solely belongs to the father and his occupation is the most direct exhibition of the power of capital. The second element is hegemony. The lullabies indicate that cultural beliefs have disrupted women's mental development rendering them dependent and subject to hegemony that women have internalized in the course of their lives. The third aspect refers to polygamy. Women can not directly complain against this custom and the lullabies can only mirror their passive and suppressed anger because, in the absolute system of patriarchy, the organization of the number of family members is under the control of the head of the family (father). Lastly, despite raising passive complaints, the lullabies as part of folk culture do not have any liberatory potential due to the absence of independent thinking and innovative ways to tackle patriarchal tyranny. Instead, they serve to reinforce the hegemonic relations and class differences
تبلیغات
