La Formation Requise des Enseignants de Français aux Écoles: Une Étude Comparative entre l'Iran et le Canada (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
Cet article analyse les programmes de formation des enseignants de français des écoles au Canada et en Iran, en mettant en lumière les différences et similitudes. L'objectif est de mieux comprendre les méthodes qui peuvent améliorer la qualité du travail des enseignants dans ces deux contextes éducatifs. L’étude compare les programmes de deux universités canadiennes, l'Université de Colombie-Britannique (UBC) et l'Université Simon Fraser (SFU), avec les pratiques éducatives en Iran. Il est important de noter que le ministère de l'Éducation en Iran ne requiert pas de certification spécifique pour les enseignants de français dans les écoles. Bien que des universités comme Farhanguian et Rajaei certifient les enseignants pour l'enseignement en milieu scolaire, elles n'offrent pas de formation spécialisée pour les enseignants de français. Cette étude se concentre donc sur les institutions officiellement responsables de la formation des enseignants. Les données proviennent d'analyses documentaires, d'entretiens avec des enseignants et des formateurs, ainsi que de questionnaires remplis par des élèves. Cependant, cet article aborde spécifiquement la structure des programmes de formation, les entretiens et les questionnaires faisant partie de la recherche principale. Les résultats révèlent qu'au Canada, la formation des enseignants de français est bien structurée et comprend des stages pratiques essentiels, tandis qu'en Iran, la formation reste souvent optionnelle et manque de composantes pratiques. Ces différences influencent directement la qualité de l'enseignement et la compétence des enseignants dans les deux pays.دوره ی آموزشی مورد نیاز آموزگاران زبان فرانسه در مدارس: مطالعه تطبیقی بین ایران و کانادا
این مقاله به بررسی برنامه های آموزش معلمان زبان فرانسه در مدارس کانادا و ایران می پردازد و تفاوت ها و شباهت های این دو سیستم را روشن می کند. هدف، درک بهتر روش هایی است که می توانند کیفیت کار معلمان را در این دو زمینه آموزشی بهبود بخشند. این مطالعه به مقایسه برنامه های دو دانشگاه کانادایی، دانشگاه بریتیش کلمبیا (UBC) و دانشگاه سایمون فریزر (SFU) با شیوه های آموزشی در ایران می پردازد. لازم به ذکر است که وزارت آموزش و پرورش ایران داشتن مدرک خاصی برای معلمان زبان فرانسه در مدارس اجباری نمی کند. اگرچه دانشگاه هایی مانند دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه رجایی معلمان را برای تدریس در مدارس رسمی تأیید می کنند، برنامه خاصی برای آموزش تخصصی معلمان زبان فرانسه به طور خاص ارائه نمی دهند. این مطالعه به نهادهایی می پردازد که به طور رسمی مسئولیت آموزش معلمان مدارس را بر عهده دارند. داده ها از طریق تحلیل های اسنادی، مصاحبه با معلمان و مربیان، و همچنین پرسشنامه های تکمیل شده توسط دانش آموزان جمع آوری شده است. با این حال، این مقاله به طور ویژه بر ساختار برنامه های آموزشی تمرکز دارد و مصاحبه ها و پرسشنامه ها بخشی از پژوهش اصلی هستند. نتایج نشان می دهند که در کانادا، برنامه های آموزش معلمان زبان فرانسه سازماندهی شده و شامل دوره های کارآموزی اجباری است، در حالی که در ایران، آموزش معلمان غالباً اختیاری است و بخش های عملی کمتری دارد. این تفاوت ها مستقیماً بر کیفیت آموزش و مهارت های معلمان در دو کشور تأثیر می گذارد.
تبلیغات
