Meaning of life in Iranian Adolescents: A Qualitative Study
آرشیو
چکیده
Objective: The present study was conducted with the aim of investigating the relationship between coping styles and psychological well-being in female heads of households.Methods: The research design was quantitative, descriptive and within the framework of the correlational method. The statistical population of the research was formed by all the women heads of the household in Sarai, Yousef Abad neighborhood of Tehran in 2024. In this study, using convenience sampling, 50 women were selected as samples. In order to collect research data, Coping Styles Questionnaire for Stressful Situations (CISS) and Ryff scale of psychological well-being (RSPWB) were used. The collected data were analyzed using SPSS-26 software, and research hypotheses and data were analyzed using correlation test, one-sample t, one-factor ANOVA, and Tukey's post hoc test.Results: The results showed that there is a significant positive relationship between problem-oriented coping style and psychological well-being in women heads of households. Also, there is a significant negative relationship between emotional and avoidant coping styles with psychological well-being. According to (P<0.01) for all hypotheses, the level of significance has been proven.Conclusion: Therefore, it can be concluded that female heads of households who use a problem-oriented coping style have a greater sense of self-efficacy and peace of mind, and the use of previous experiences in solving various life problems will make them self-reliant people. And they have higher psychological well-being, and in contrast to female heads of households who use an emotional and avoidant coping style, they have lower psychological well-being.معنای زندگی در نوجوانان ایرانی: یک مطالعه کیفی
هدف: ساختن معنا در زندگی تاریخچه طولانی در زندگی انسان دارد. این مطالعه اکتشافی در مقیاس کوچک از یک رویکرد پدیدارشناختی تفسیری کیفی شامل مصاحبه های آنلاین عمیق برای کشف معنای زندگی برای نوجوانان ایرانی نسل جدید است. روش: این تحقیق طی شش ماه در سال 2020 با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند با سه شرکت کننده مرد و نه شرکت کننده زن انجام شد. اگرچه معنای زندگی برای هر فرد منحصر به فرد است، اما در بین این نمونه کوچک از نوجوانان شباهت هایی از نظر معنا وجود داشت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش پدیدارشناسی شش مرحله ای ون مانن انجام شد.نتایج: شش تأثیر اصلی را بر توسعه معنا نشان داد - تمرکز بر ایگو، دیگر-محوری، چالش جویی، معنویت، آینده -محوری و خود-محوری. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که نسل جدید نوجوان ایرانی با الگوی جدیدی از معنای زندگی مواجه است اما در عین حال درحال تلاش برای اتخاذ راه حلی برای رفع آن است. راه حل آنها ادغام وجه متفاوت یا حتی مخالف آن چیزی است که تجربه می کنند، با این حال آنها هم جنبه لذت گرایی و هم جنبه معنوی را در این زمینه ادغام می کنند.
تبلیغات
