اعتبارسنجی دعای صنمی قریش (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

دعای صَنَمَی قریش دعایی منقول از امیرمؤمنان(علیه السلام) است که در سال های اخیر در میان طیفی از شیعیان رواج یافته و همواره موافقان و مخالفانی داشته است. گمان می رود نرسیدن به دیدگاه واحد زمینه ساز انشقاق دیگری در میان شیعیان گردد. مضامین خاص دعای مذکور به نظر آن را با دیگر ادعیه مأثور متمایز ساخته است، به ویژه این که تحلیل در ادله موافقان و مخالفان ضرورت بررسی در این دعا را پراهمیت جلوه می دهد. پژوهش پیش رو با رویکرد تحلیلی انتقادی ضمن منبع شناسی به اعتبارسنجی سندی و متنی و تحلیل ادله در پذیرش یا عدم پذیرش این دعا پرداخته است. یافته ها نشان می دهد نخستین منبع این دعا کتاب «رشح الولاء فی شرح الدعاء» اثر «ابوسعادات اسعد بن عبدالقاهر اصفهانی (م635) است که در منابع معتبر حدیثی کهن، اثری از این دعا یافت نمی شود و متن دعا نیز با دیگر ادعیه منقول از امیرالمؤمنین علیه السلام شباهتی ندارد. بیان رنج ها و مصائب پس از پیامبر(ص) کلیدواژه اصلی این دعا تلقی می شود که لحن آن با دیگر ادعیه از ناحیه امام سازوار نیست. ضمن این که ارسال در سند و نیز اضطراب در متن از حیث تغییر مکرر ضمایر سبب می شود انتساب این حدیث به معصوم را با چالشی جدی مواجه سازد.