بازخوانی تحلیلی «حدیث غدیر» و دلالت های آن از دیدگاه زیدیه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
حدیث غدیر، به عنوان یکی از مهم ترین نصوص روایی در اثبات حقانیت و امامت امام علی (ع)، از پیامبر اکرم (ص) صادر شده و صدور آن مورد اتفاق نظر مذاهب کلامی است. در میان فرقه های اسلامی، زیدیه به دلیل اشتراکات فراوان با شیعیان دوازده امامی در مسئله امامت و رهبری امام علی (ع)، از اهمیت بالایی برخوردار است. آنان در بسیاری از آثار خود، اعم از کتب کلامی، تفسیری، حدیثی، فقهی، و تاریخی، به این حدیث پرداخته و آن را حدیثی مشهور و متواتر برشمرده اند. نقطه مشترک و محور اصلی میان تمام کسانی که در زمینه این حدیث قلم زده اند، بحث ولایت و امامت امیرالمؤمنین (ع) است. در این پژوهش، با رویکردی توصیفی-تحلیلی، به واکاوی حدیث «من کنت مولاه فعلی مولاه» که به حدیث غدیر مشهور است، از منظر زیدیه پرداخته می شود و به این پرسش نیز پاسخ داده خواهد شد که این حدیث چه آثار و نتایجی را در پی دارد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که زیدیه حدیث غدیر را حدیثی صحیح و متواتر می دانند و آن را دلیلی بر امامت و جانشینی حضرت علی (ع) پس از پیامبر اکرم (ص) برمی شمارند. آنان در تفسیر و دلالت های این حدیث، با ارائه قرائن مختلف، بر ولایت و امامت امیرالمؤمنین (ع) و نفی ولایت غیر ایشان تأکید می کنند و عصمت، افضلیت، و مرجعیت علمی ایشان را نیز از این حدیث استنباط می نمایند.Analytical Examination of the “Hadith al-Ghadir” and Its Implications from the Zaydi Perspective
The Hadith al-Ghadir or Al-Ghadīr Sermon, as one of the most significant narrations (Nuṣūṣ Riwāʾiyya) in establishing the legitimacy (Ḥaqqāniyya) and leadership (Imāmat) of Imam Ali (a.s.), was issued by the Prophet Muhammad (s.a.w.) and its issuance is agreed upon by various theological schools. Among Islamic sects (Firaq Islāmiyya), the Zaydiyyah holds particular importance due to its numerous commonalities with Twelver Shiʿism concerning the issue of Imamate and the leadership of Imam Ali (a.s.). The Zaydis have addressed this Hadith in many of their works, including theological (Kutub Kalāmiyya), exegetical (Tafsīrī), Hadith (Ḥadīthī), jurisprudential (Fiqhī), and historical texts, considering it a famous (Mashhūr) and continuously transmitted (Mutawātir) Hadith. The common ground and central subject matter among all who have written on this Hadith is the discussion of the Wilayat and Imamate of Amir al-Muʾminin, Ali (a.s.). This research, employing a descriptive-analytical approach, delves into the “Man Kuntu Mawlahu FaʾAliyyun Mawlahu” (“Anyone I am his master (Wali), then ʾAli (a.s) is his master.”) Hadith, known as the Hadith al-Ghadir, from the perspective of the Zaydiyyah. It also answers the question of what effects and consequences this Hadith entails. The findings of this research indicate that the Zaydiyyah consider the Hadith al-Ghadir to be authentic (Ṣaḥīḥ) and Mutawatir, and they regard it as evidence for the Imamate and succession of Imam Ali (a.s.) after the Prophet Muhammad (s.a.w.). In interpreting the implications (Dalālat) of this Hadith, by presenting various contextual evidences (Qarāʾin Mukhtalifa), they emphasize the Wilayat and Imamate of Amir al-Muʾminin (a.s.) and negate the Wilayat of others. They also infer from this Hadith his infallibility (ʿIṣmat), superiority (Afḍaliyyat), and scholarly authority (Marjaʿiyyat ʿIlmiyya).
تبلیغات
