هدف آفرینش انسان از نگاه فخرالدین رازی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از مسائل کلیدی پژوهشگران فلسفه، کلام، عرفان، اخلاق و به ویژه فلسفه دین، هدف آفرینش انسان است. با تأمل در کلام فخررازی مسائلی همچون کمال، عبودیت، سعادت، لذت را می توان به عنوان فلسفه آفرینش انسان برشمرد. او رسیدن به حقیقت مقام عبودیّت(شخص کامل)و فناء در حق را هدف اصلی آفرینش می داند که خود واجد برترین درجه کمال، لذت و سعادت است. در این پژوهش با روش تحلیلی-توصیفی به نقد و بررسی مدعای فخر درباب مسئله مذکور پرداخته و به این نتیجه می رسد که هدف اصلی آفرینش انسان رسیدن به حقیقت مقام عبودیت الهی توأم با معرفت(شخص کامل)است که در بستر ایمان دینی و پای بندی به شریعت و اقتداء به الگوی عینی حاصل می شود.The Philosophy of Human Creation from Fakhr al-Din al-Razi’s Perspective
One of the key issues for scholars of philosophy, theology, mysticism, ethics, and especially the philosophy of religion is the philosophy of human creation. By reflecting on the words of Fakhr al-Din al-Razi, issues such as perfection, servitude, happiness, and pleasure can be considered as the philosophy of human creation. He considers reaching the station of servitude, ubudiyya, (the perfect person) and annihilation in the truth as the main goal of creation, which is itself the highest degree of perfection, pleasure, and happiness. In this research, using an analytical-descriptive method, the claim of Fakhr al-Din al-Razi on this issue is critically examined, and it concludes that the main goal of human creation is to reach the station of servitude to God, coupled with knowledge (the perfect person), which is achieved through religious faith, commitment to the divine law, and following a tangible role model.
تبلیغات
