بررسی تطبیقی پساپدیدارشناسی و ساخت گرایی انتقادی در مطالعات فناوری و دلالت های آن در تعلیم وتربیت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف این پژوهش بررسی شباهت ها و تفاوت ها و امکان تطبیق دو رویکرد مهم در فلسفه فناوری یعنی پساپدیدارشناسی و ساخت گرایی انتقادی و دلالت های آن در تعلیم وتربیت است؛ ازاین رو با استفاده از روش تحلیل و توصیف و استنتاج، ابتدا شباهت ها و تفاوت های دو رویکرد بررسی شده است و سپس امکان استفاده از این دو رویکرد در مطالعات فناوری های آموزشی مورد توجه قرار گرفته است. هر دو رویکرد، فراتر از ابزارگرایی و جبرگرایی، بر نقش فناوری ها در زندگی انسان تمرکز دارند. پساپدیدارشناسی بیشتر بر جنبه فردی و ساخت گرایی انتقادی بیشتر بر جنبه اجتماعی و سیاسی تأکید دارد. تعلیم وتربیت در فرایند دموکراتیک کردن فناوری ها، که مورد توجه ساخت گرایی انتقادی است، سهم مهمی دارد. دلالت های تربیتی حاصل از بررسی تطبیقی دو رویکرد عبارت اند از: تغییر مفهوم فناوری های آموزشی از ابزارهای آموزشی به عامل های آموزشی، توجه به تفاوت های فرهنگی در تولید فناوری های آموزشی، توجه به جنبه های سیاسی و اجتماعی پنهان در فناوری های آموزشی، تحول در پژوهش های فناوری های آموزشی و تحول در اهداف تربیت در رابطه با فناوری.A Comparative Study of Post-phenomenology and Critical Constructivism in Technology Studies and their Implications for Education
The aim of this research is to examine the similarities, differences, and the potential for compatibility between the two major approaches in the philosophy of technology, namely post-phenomenology and critical constructivism, and their implications for education. To this end, using the methods of analysis, description, and inference, the similarities and differences between the two approaches have been first explored, and then their applicability in the study of educational technologies has been considered. Both approaches, moving beyond instrumentalism and determinism, focus on the role of technologies in human life. Post-phenomenology emphasizes the individual aspect, while critical constructivism focuses more on the social and political dimensions. Education can play a significant role in the process of democratizing technologies, which is a key concern of critical constructivism. The educational implications derived from the comparative study of these two approaches include: redefining educational technologies from teaching tools to teaching agents, considering cultural differences in the production of educational technologies, addressing the hidden political and social dimensions of educational technologies, transformation in the educational technology research, and reshaping the educational goals in relation to the technology.
تبلیغات
