نقد کهن الگویی منظومه عامیانه «طالب و زهره» (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ادبیات، به ویژه ادبیات عامه، بستری مناسب برای ظهور انگاره های کهن الگویی به شمار می رود، زیرا قریب به اتفاق افسانه ها و داستان های عامه تا حد زیادی در فعالیت های ناخودآگاه جمعی انسان ریشه دارد. نقد کهن الگویی، رویکردی تلفیقی و میان رشته ای است که نشان دهنده چگونگی حضور ناخودآگاه جمعی یونگی در آثار ادبی است. درواقع، بشر از دیرباز تاکنون به وجود و نقش اسطوره و کهن الگو، معتقد بوده که این امر موجب شده کهن الگوها در پستوی ضمیر ناخودآگاه جای گیرند؛ از این رو آثار شکل گرفته در این حوزه، یکی از مناسب ترین تجلی گاه های کهن الگوها محسوب می شوند. همسو با این اصل، منظومه طالب و زهره، یکی از قصه های بومی برخاسته از فرهنگ عامه مازندران است که بن مایه های آن، دارای عمق تاریخی و اساطیری است. در بین مردم عامه مازندران، برخی این منظومه غنایی را سرگذشت طالب آملی، شاعر بلندآوازه سبک هندی، دانسته اند. با توجه به اشتراکاتی که میان این منظومه و کهن الگوها مشاهده می شود، در این پژوهش به بررسی آن براساس نقد کهن الگویی به روش تحلیل کمّی و کیفی و براساس آرای کارل گوستاو یونگ پرداخته شده و ضمن آوردن تعاریفی نسبتاً گویا و جامع از کهن الگوها و نمادهای کهن الگویی، میزان و چگونگی بهره گیری شاعر از کهن الگوهایی چون آنیما، نقاب، سایه، سفر و آب سنجیده شده است.Archetypal Criticism of the Folk Poetic Story "Taleb and Zohreh"
Archetype criticism is a combined and interdisciplinary approach that shows how the collective unconscious of Jung is present in literary works. Similarly, folk literature is considered one of the most appropriate manifestations of archetypes. In line with this principle, the Taleb and Zohreh system is one of the indigenous stories that emerged from the folk culture of Mazandaran, and among the common people of Mazandaran, some have considered this lyrical system to be the story of Taleb Amoli, a famous poet of the Indian style. Considering the similarities observed between this system and archetypes, this study examines it based on archetype criticism using quantitative and qualitative analysis methods and based on the views of Carl Gustav Jung, and the extent and manner in which the poet uses archetypes such as anima, mask, shadow, travel, and water are measured.
Literature review
The Taleb and Zohreh poetry has not been studied with the approach of archetype criticism so far; however, there are some related studies such as Falah (2012), Majd (2006), and Mehdipour (2013).
Research questions
The following research questions were raised:
Which archetypes are more prominent in the Taleb and Zohreh poetry?
From the perspective of archetype criticism, what analysis can be provided for the archetypes manifested in the Taleb and Zohreh poetry?
Hypotheses
Among the most important archetypes used in the Taleb and Zohreh system, we can mention anima, travel, mask, shadow, and water, which appear more in this story and can be searched and examined from the perspective of archetype criticism in this work. Many of the ideas used in the Taleb and Zohreh system are examples of archetypes that largely correspond to global patterns. It seems that the poet intended to use these elements to better advance the story and explain the story better, and thus have a greater impact on the audience.
Data collection
The data collection for this article was carried out using the analytical-descriptive method and through library studies.
Analysis and discussion
Today, with the emergence of new branches of literary criticism, various approaches to reading literary texts have been formed, which makes it possible to analyze various dimensions of the text and expand the scope of understanding the meaning of the text. One of these approaches is archetypal criticism, which is the result of
Folk literature,Literary criticism,archetype,Jung,Taleb and Zohreh,
تبلیغات
